ฮันส์ คริสเตียน เอนเดอร์สัน
ชื่อ: ฮันส์ คริสเตียน แอนเดอสัน (Hans Christian Andersen)
ID: 33
นักพากย์: Koyasu Takehito
ผลงานอื่นในFGO: เมฟิสโต้ เฟเลส,โอซิมานเดียส
ผลงานอื่น: Takasugi Shinsuke จาก Gintama,Dio Brando จาก JoJo
ล่าข้ามศตวรรษ,Kururu
จาก
เคโรโระ ขบวนการอ๊บอ๊บป่วนโลก
อัญเชิญ: เซอแวนท์ชั้นสาม แอนเดอร์สัน
ช่วยเอาฉันไปโยนทิ้งไว้ที่มุมชั้นหนังสือที
เลเวลอัพ: ส่วนสูงไม่ได้เพิ่มเลยซักนิดนี่หว่า
ปลดขั้น1: อารยธรรมนี่มันดีงามจริงๆ ให้ตายสิ
ปลดขั้น2: ขยับปากกาเร็วขึ้นแล้วแฮะ
ปลดขั้น3: เฮ้ย อย่าผลักงานมาให้ฉันสิ
ขอเล่นบ้าง
ปลดขั้น4: เยี่ยมมมม เสร็จสมบูรณ์แล้ว
นี่แหละอุดมคติของฉัน สุดยอดที่ทำงานที่เจ๋งที่สุดของฉัน หือ? เป็นอะไรไปมาสเตอร์
มัวอึ้งอะไรอยู่? ฉันน่ะมันก็แค่นักเขียนกากๆ
เลยจะเข็นแต่งานตามกระแสออกมาไง
Battle1: ได้เวลางานแล้วเรอะ? ขออู้เลยแล้วกัน
Battle2: อย่าคาดหวังมากเกินเหตุนักล่ะ
Battle3: เจ้าพวกสู่รู้ ไปลงนรกซะ
สกิล1: ก็ได้ จะตั้งใจเขียนขึ้นนิดนึงก็ได้
สกิล2: น้ำตาแห่งเกอร์ด้าเอ๋ย จงหลอมละลายหัวใจ
สกิล3: เมอร์รี่ แบดเอนด์ ล่ะนะ
สกิล4: เทพนิยายมันก็แบบนี้ล่ะ
สกิล5: ไปที่ไหนกันน่ะ ดรายแอด....
คอมมานด์การ์ด1: ให้ตายเถอะ
คอมมานด์การ์ด2: เยี่ยม!
คอมมานด์การ์ด3: เอาล่ะ
การ์ดโฮกุ1: ถึงเดดไลน์แล้ว? ช่วยไม่ได้แฮะ
การ์ดโฮกุ2: แต่งเสร็จแล้ว! ได้เวลาปลดปล่อย!
การ์ดโฮกุ3: งานห่วยแตกซะจนทนดูไม่ได้เลยเว้ย!
โจมตี1: เอ้า
โจมตี2: น่าเบื่อ
โจมตี3: เอาจริงดิ?
โจมตี4: จิ๊
โจมตี5: นกไนทิงเกล
โจมตี6: ให้ตายสิ ผู้หญิงนี่มัน....
โจมตี7: ราชินีน้ำแข็ง....
โจมตี8: เจ้าหญิงหัวแม่โป้ง ยะฮ่า!
โจมตี9: เจ้าหญิงหัวแม่โป้ง แหม! เรียกดิฉันเหรอคะ? ไม่ใช่เลยเฟ้ย!
โจมตี10: คาเรน
โจมตี11: เจ้ารองเท้าแดง! ค่า! มาแล้วค่า อย่างน้อยก็ขอเป็นรองเท้าปกติเถอะ!
Extra Attack1: แค่รู้สึกสับสนเท่านั้นล่ะ
Extra Attack2: เสียงขับขานบทเพลง แปรเปลี่ยนเป็นสายลม
Extra Attack3: แอนเดอร์สันSSR!
โฮกุ1(อาร์ต1-2): งั้นเดี๋ยวฉันจะเขียนชีวิตแกให้เอง
ชื่อเรื่องก็...นี่แล้วกัน [เมลเฮน ไมเนสเรเบนส์] (เรื่องราวที่แต่งเพื่อเธอเพียงผู้เดียว)
โฮกุ2(อาร์ต3): ยุคนี้มันดีจริงๆ มีข้อมูลให้รวบรวมได้ไม่ขาดเลย เมื่อไหร่ที่แกล้มลงก็นึกเรื่องนี้เอาไว้ให้ดีล่ะ [เมลเฮน ไมเนสเรเบนส์] (เรื่องราวที่แต่งเพื่อเธอเพียงผู้เดียว)
ดาเมจจากโฮกุ:
เล่นซะเห็นเป็นสามวิก่อนเดดไลน์เลย!
ดาเมจ: อั่ก!
แพ้1: อนาถซะจนบรรยายไม่ถูกเลย...
แพ้2: ทั้งร่ายกายทั้งจิตใจ มันประท้วงอยากพัก...
สู้เสร็จ1: อะไรเนี่ย จบแล้วเรอะ? หึ
แค่นี้ไม่พอมือเลย
สู้เสร็จ2: ปิดงานแล้วสินะ ขอพักเลยแล้วกัน
Myroom
ความสัมพันธ์1: เอาแค่คำนิยมก็ได้
รีบๆไปทำงานซะ ฉันจะได้สบายขึ้นหน่อย
ความสัมพันธ์2: คิดว่าคงรู้อยู่แล้ว
แต่ฉันน่ะเกลียดมนุษย์ อย่าหวังคำแนะนำดีๆจากฉันล่ะ
ความสัมพันธ์3:
ความรักความชอบน่ะเป็นทั้งความบกพร่องแล้วก็สกิลพิเศษของมนุษย์
แต่เรื่องคราวนี้มันต่างกันสินะ หัวโจกฝั่งนั้นยังไงก็ไม่พ้นเจ้าอสุรกายไร้รัก(เกเทีย)
แต่ถึงอย่างนั้นความฝันเราก็มีมากเกินพอ
ความสัมพันธ์4: อืม...ฉันอยากดื่มชาก็มีให้ดื่ม
อยากพักก็ให้พัก นี่แก...หรือว่าจะเป็นมาสเตอร์ชั้นหนึ่ง?
ความสัมพันธ์5:
ลองเขียนเรื่องราวของแกดูดีมั้ยเนี่ย? ยังไงซะก็คงไม่พ้นแนวโชเน็น
แต่เอาเถอะ...นานๆทีเขียนเรื่องการเดินทางของเด็กไร้ประสบการณ์บ้างก็ไม่เลว
บทพูด1: ไม่ออกไปสู้เรอะ? ไปเอาวัตถุดิบแต่งเรื่องมาให้ฉันหน่อย
วัดถุดิบน่ะ
บทพูด2: เชิญใช้งานฉันให้หนักๆได้เลยมาสเตอร์
บทพูด3: แกเป็นคนพิมพ์ ฉันเป็นคนแต่ง
มีความสัมพันธ์แบบเจ้านายลูกน้องที่ไหนที่ดีกว่านี้อีกเหรอ?
บทพูด4(มีเชคสเปียร์): นี่มันๆ
ท่านนักประพันธ์บทละครผู้มีชีวิตขึ้นๆลงๆนี่นา
มีใครเคยบอกหรือยังว่าชีวิตแกน่ะมันดราม่ายิ่งกว่างานที่ตัวเองแต่งซะอีก?
บทพูด5(มีไรม์): ทอมมี่ ทัมบ์ บทเพลงสอนเด็กๆ งั้นเหรอ.... เมื่อครั้งแรกที่เห็นก็รู้สึกว่าเป็นดั่งอัญมณีล้ำค่าก็เถอะ แต่ก็ค่อยๆถูกลืมเลือนไปตามกาลเวลาสินะ ในกระเป๋ากางเกงของพวกผู้ใหญ่ ต่างมีรูกลวงโบ๋อยู่กันทั้งนั้น แต่ก็ ใช่ว่าจะไร้ความหมายอะไรหรอก แม้จะไม่อาจตีราคาได้ แต่ก็แสนเลอค่า ความทรงจำวัยเด็กน่ะ มันก็แบบนั้นใช่ไหมล่ะ?
บทพูด6(มีเบนิเอ็นมะ): นกกระจอกลิ้นขาด? อะไรล่ะนั่น ไหนลองอ่านหน่อยซิ..... เหอะ! จะของประเทศไหนๆเนื้อหาก็เหมือนๆกันหมด แต่เรื่องราวเกี่ยวกับโรงเตี๊ยมนกกระจอกกับนกกระสาแทนคุณนี่ดีใช้ได้เลย หากจะจรดปากกาก็ต้องพักโรงเตี๊ยม หากจะทำงานก็ต้องใช้จิตวิญญาณ ใครหน้าไหนที่หาญกล้ามาแอบส่องหน้านักเขียนระหว่างปั่นงานนั้น จะต้องสูญสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง จำใส่หัวเอาไว้ซะ!
บทพูด7(มีBB): เหมือนจะมีปีศาจจำแลงที่ใช้ชื่อว่าBBอยู่ด้วยสินะ เหมือนว่าฉันกับยัยนั่นจะมีสายสัมพันธ์อะไรซักอย่างมัดเอาไว้อยู่แน่ๆ ผีเสื้อที่ถูกจันทราแผดเผา งั้นสินะ.... แต่ว่า นั่นก็เป็นเรื่องของตัวฉันคนอื่น ที่ถูกอัญเชิญมาในสถานที่ที่ต่างออกไปนั่นล่ะ...
บทพูด8(มีเมลท์,ลิป): พวกอัลเตอร์อีโก้ที่ถือกำเนิดจากBBเองก็อยู่ด้วยงั้นเหรอ จะทำตัวประหลาดก็ให้มันน้อยๆหน่อยเถอะ..... ก็อยากพูดอย่างนั้นอยู่หรอก แต่ก็พอเข้าใจความรู้สึกยัยพวกนั้นเหมือนกัน ยัยพวกนั้นก็น่าสนใจในแบบของยัยพวกนั้น หนุ่มสาวสมัยนี้มันก็ต้องมีเฟติสอะไรซักอย่างบ้างใช่ไหมล่ะ!
บทพูด9(มีคิงโพรเทีย): คิงโพรเทีย? อ๋อ.... ยัยนั่นทั้งสะดุดตา ทั้งน่าหงุดหงิด ก็เลยด่าไปซะยกใหญ่.... แล้วมันทำไมล่ะ แปลกนักหรือไง? ....อันที่จริงฉันเองก็รู้สึกแปลกเหมือนกัน ไอ้นี่ที่เค้าเรียกว่าความรู้สึกรับผิดชอบหรือเปล่านะ? ก็รู้สึกประมาณนั้นล่ะ อาจจะมีสายสัมพันธ์อะไรซักอย่างอยู่ก็ได้..... แกพอจะรู้อะไรบ้างหรือเปล่า?
บทพูด10(มีคิอาร่า): สตรีผู้กลืนกินดวงจันทร์ งั้นเหรอ แม้จะเป็นยัยสารเลวสุดต่ำทราม แต่ในฐานะวัตถุดิบแต่งเรื่องก็ไม่เลวเลย แต่ว่า.... นั่นไม่ใช่เรื่องราวที่ตัวฉันในคัลเดียเขียนขึ้นหรอกนะ นั่นน่ะคงจะเป็นแค่ เรื่องราวของฉันกับยัยนั่นที่อยู่ในสถานการณ์แสนพิเศษเท่านั้นล่ะ
บทพูด11(มีคิอาร่าSS): หยุดเหอะ ตั้งใจจะให้ฉันขำตายหรือไง มันจะไปมีผู้หญิงที่หลงไหลนางเงือกจนจับนางเงือกกินไปทั้งฝูงได้ยังไงเล่า ถึงยัยนั่นจะไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกับฉันซักกระผีก แต่ขนาดตามมาเจอกันกระทั่งที่นี่ ทำเอาอยากแต่งนิทานแนวหักมุมขึ้นมาเลยนะเนี่ย แล้วนี่มันอะไรกัน สาวน้อยเวทมนต์? บุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! ถึงจะเป็นแนวนั้น แต่ก็ต้องให้มีขอบเขตบ้างเหมือนกันนะเฟ้ย!
บทพูด12(มีโฮคุไซ): นี่ คัตสึชิกะ โฮคุไซ.... ไม่สิ ต้องเรียกคุณโอเอย์สินะ? ลักษณะท่าทางดีใช้ได้ แม้จะไม่ถึงกับเหมือนหลุดมาจากภาพวาด แต่ก็เป็นสาวงามอย่างเห็นได้ชัดเลยล่ะ คราวหน้าช่วยหาทางให้ฉันได้อยู่กับหล่อนสองต่อสองหน่อยได้มะ? .....อยากให้นางช่วยแนะนำเคียคุเทย์ บาคินให้ได้รู้จักหน่อยน่ะ
บทพูด13(มีเซย์โชนากง+ชิคิบุ): นี่ถึงกับอัญเชิญเหล่านักเขียนจากสมัยยุคเฮย์อันมาได้เลยงั้นเหรอเนี่ย ไม่เลวเลย แต่ว่า หึหึ 「คาโอรุจจิ」กับ「คุณนากิโกะ」งั้นเหรอ การมีเพื่อนที่คอยช่วยสนับสนุนนี่ช่างน่าทึ่งจริงๆ มีเพื่อนนักเขียนด้วยกันคอยอยู่เคียงข้างแบบนั้น ทำเอารู้สึกอิจฉาขึ้นมานิดหน่อยเหมือนกัน
บทพูด14(มีบาเกส, บาวานห์ ซิธ,เมลูซีน+จบLB6 บท24): บาวานห์ ซิธ บาเกส เมลูซีน... ก็รู้อยู่หรอกนะที่ว่าเป็นเซอแวนท์ชั้นสูงที่ผสมวิญญาณกัน แต่มอบนามของวิญญาณวีรชนให้กับภูติเลยงั้นเหรอ ช่างเป็นโศกนาฏกรรม และกฎแห่งกรรมซะจริงๆ แม้แต่นักเขียนเทพนิยายไส้แห้ง ยังไม่ทำถึงขนาดนั้นเลยนะ
บทพูด15(มีโอเบรอน+จบLB6): ปรุงแต่งสิ่งที่เคยเรียบง่ายให้กลายเป็นอื่น นี่ล่ะสัตว์ประหลาดผู้ไร้เดียงสาของแท้เลย วิลเลี่ยม เชคสเปียร์ เทพนิยายที่แกสรรสร้างขึ้น ได้เติบใหญ่ขึ้นมาเป็นสัตว์ประหลาดที่นิสัยเสียยิ่งกว่าแกซะแล้วนะ แต่ข้าจะไม่หัวเราะเยาะหรอก เพราะช่องว่างกลวงเปล่าที่ชายคนนั้นมีอยู่ หากเป็นมนุษย์ล่ะก็ ไม่ว่าใครต่างก็ต้องมีเหมือนกันทั้งนั้น
สิ่งที่ชอบ: สวรรค์เรอะ? ก็ตอนปั่นงานเสร็จไงล่ะ
เจ้างั่ง!
สิ่งที่เกลียด: นรกคืออะไร? ก็ตอนปั่นงานอยู่ไงล่ะ
ไอ้ปีศาจ!
เกี่ยวกับจอก: จอกศักดิ์สิทธิ์? การภาวนาให้ทุกคนมีความสุขอะไรนั่นน่ะมันตอแหลทั้งเพ
แทนที่จะไปวุ่นวายกับของพรรค์นั้น สู้มาเคี่ยวสตูอุ่นๆให้ฉันกินแทนเถอะ
อีเวนท์: อีเวนท์เริ่มแล้วนะ
ไปฟัดมันให้เละเหมือนหมาซะสิ
วันเกิด: สุขสันต์วันเกิด ～! เอ้า
เลี้ยงเหล้าฉันซักขวดทีดิ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น