กรรณะ

ชื่อ: กรรณะ (Karna)

ชื่อเล่นที่เรียกๆกัน: กรรณะ

ID: 85

นักพากย์: Yusa Kouji

ผลงานอื่นในFGO: ซากาตะ คินโทคิ(เบอเซอเกอร์ และ ไรเดอร์)

ผลงานอื่น: Ichimaru Gin จาก Bleach, Harada Sanosuke จาก Hakuouki

อัญเชิญ: เซอแวนท์แลนเซอร์ นามจริงกรรณะ ขอฝากตัวด้วย

เลเวลอัพ: รู้สึกเหมือนถูกเติมเต็มขึ้นมานิดหน่อย

ปลดขั้น1: งี้นี่เอง ทำแบบนี้เองรึ

ปลดขั้น2: อืม ไม่เลวเลยนี่

ปลดขั้น3: ข้าช่างโชคดีเหลือเกิน ที่มีคนเชื่อใจ ยอมยกสมบัติล้ำค่าให้แบบนี้ ไม่คิดบ้างรึว่านี่คือลาภที่ประเสริฐที่สุดในบรรดาวีรชนทั้งหมดเลย

ปลดขั้น4: การไม่มีคำจะเอ่ย...คือแบบนี้เองสินะ ขอบคุณมาก มาสเตอร์ ตราบใดที่ความภาคภูมินี้ยังอยู่ในใจข้า หอกของข้าจะไม่มีวันพ่ายแพ้

Battle1: ช่างเป็นบาปที่เปล่าประโยชน์ มันมีค่าถึงขนาดต้องเดิมพันด้วยชีวิตเลยรึ

Battle2: ถ้าเจ้าต้องการ ข้าก็มีแต่ต้องตอบรับเท่านั้น

สกิล1: คิดว่ามันดูจะละเอียดอ่อนเกินไปเสียหน่อย

สกิล2: คนเราต้องมีความรอบคอบ โทษตัวเองที่ประมาทซะ
สกิล3: พร้อมหรือยัง ไปล่ะนะ

คอมมานด์การ์ด1: อา

คอมมานด์การ์ด2: รับทราบ

คอมมานด์การ์ด3: ไม่มีปัญหา

การ์ดโฮกุ1: น้อมรับคำสั่ง
การ์ดโฮกุ2: อ๊ากกกก!

โจมตี1: ฮึ!

โจมตี2: ฮ่า!

โจมตี3: เซ่ย์!
โจมตี4: ชักช้า!
โจมตี5: ระวังด้านบนหัวบ้าง โทษตัวเองซะเถอะ

โจมตี6: จะลองไหมล่ะ

โจมตี7: โอ้วว!

โจมตี8: พระมหาเทวา กุนดาร่า! (เทพเจ้าเอ๋ย จงสาปแช่งตัวข้า)

Extra Attack1: อาวุธน่ะไร้ซึ่งความงดงาม วีรชนที่แท้จริงใช้แค่สายตาก็ฆ่าคนได้!
Extra Attack2 : คำพูดนั้นไม่อาจสื่อได้ อำลาชีวิตนั้นเสียเถอะ

โฮกุ1: จงรับรู้ถึงความกรุณาของราชาแห่งทวยเทพซะ การสิ้นสลายคือการแทงเพียงครั้งเดียวนี้ อินดราเอ๋ย จงมองดูข้าให้ดี...เผามันให้สิ้นซาก [วัศวิ ศักติ!] (สุริยันเอ๋ย จงน้อมรับความตาย) ......ช่วยไม่ได้จริงๆ
โฮกุ2: สุริยาเอ๋ย โปรดจงเฝ้าดูเถิด สนามรบกำลังจะสิ้นสุดลงแล้ว พระบิดาของข้าเอ๋ย โปรดจงให้อภัยด้วย นี่จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย [วัศวิ ศักติ!] (สุริยันเอ๋ย จงน้อมรับความตาย)

ดาเมจจากโฮกุ: แย่แล้ว

ดาเมจ: อึก

แพ้1: ยัง...ล้มตอนนี้ไม่ได้...อึก

แพ้2: นี่เองก็เป็น...บาปของข้ารึ?

สู้เสร็จ1: อย่าถือสากันเลย แต่เจ้าจบสิ้นตรงนี้แล้วล่ะ

สู้เสร็จ2: ข้าก็แค่เก่งกว่าเจ้าเท่านั้น อย่าได้ใส่ใจเลย

Myroom

ความสัมพันธ์1: อะไร? สิ่งที่ทำอยู่นั่นมันมีความหมายอะไรด้วยรึ?

ความสัมพันธ์2: ขอโทษที่ต้องพูด แต่เจ้านี่ช่างน่าเบื่อ...ไม่สิ ขอโทษ ที่ผิดคือข้าเองแหละไม่ใช่เจ้า

ความสัมพันธ์3: เจ้าเองก็เป็นมาสเตอร์ที่ประหลาดเหมือนกันนะ...ไม่ ไม่ต้องคิดมากหรอก คำสั่งของเจ้าไม่มีอะไรที่ขาดตกบกพร่อง ใช้งานข้าได้เต็มที่เลย

ความสัมพันธ์4: มีอะไรเกิดขึ้นรึ ข้าไม่เคยมีความเครียดที่ไม่สามารถข้ามพ้นได้เลย...เจ้าล่ะมีเรื่องทุกข์ใจอะไรให้ข้าช่วยได้บ้างหรือเปล่า?

ความสัมพันธ์5: ครั้งหนึ่งเคยมีมาสเตอร์บอกข้าว่า ข้าน่ะไม่ได้พูดมากไปแต่พูดน้อยเกินต่างหาก หลังจากนั้น ข้าก็พยายามทำอะไรซักอย่างกับมันมาตลอด มีอะไรเปลี่ยนไปบ้างหรือยัง? งั้นรึ...งั้นรึ

บทพูด1: มาสเตอร์ จะอู้ก็ให้มันมีขอบเขตหน่อยเถอะ

บทพูด2: ถ้าเจ้าออกคำสั่งมา ข้าก็แค่ปฏิบัติตาม

บทพูด3: พวกเรามีชีวิตอยู่ได้ ตราบเท่าที่มีพลังเวทหล่อเลี้ยง

บทพูด4(มีอรชุน): ต้องมาสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับหมอนั่น...งั้นรึ หมอนั่นเป็นคนที่พึ่งพาได้ แต่พวกเราก็มีความขัดแย้งที่ไม่อาจระงับได้อยู่เหมือนกัน เป็นครั้งแรกเลยที่รู้สึกแบบนี้ บางทีอุดมคติที่ท่านแม่หวังไว้อาจจะอยู่ที่นี่ก็ได้ จะขอดูให้แน่ใจอีกซักพักแล้วกัน
บทพูด5(มีกิลอาเชอร์): บุรุษทองคำงั้นเหรอ ความหยิ่งทรนงไร้ที่สิ้นสุด และความเข้มงวดไม่มีผ่อนปรนงั้นสินะ ถึงแม้จะไม่ใช่วิถีของข้า แต่ก็ต้องยอมรับถึงวิถีแห่งราชาของเขาเท่านั้น เขาคงต้องมีอาณาจักรที่แข็งแกร่ง และประชาชนที่เข้มแข็งอย่างแน่นอนสินะ ในจุดนั้น ทำให้รู้สึกน่าอิจฉาอยู่เล็กน้อย
บทพูด6(มีพระพิฆเนศ): แม้ข้าจะเป็นชายที่ไร้ซึ่งความข้องเกี่ยวกับเทพพระพิฆเนศก็ตาม แต่กับพระพิฆเนศแห่งคับเดียแล้ว ทำให้รู้สึกติดใจยิ่งนัก ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นพี่สาวที่ต้องคอยดูและ หรือเป็นสหายที่ปล่อยทิ้งไว้ไม่ได้ เป็นใครซักคนที่แสนสำคัญ.... หึ หากเป็นเช่นนั้นจริงล่ะก็ คงไม่มีสิ่งใดน่ายินดีไปกว่านี้อีกแล้ว
บทพูด7(มีอัศวถามา) : อัศวถามางั้นหรือ เขาเป็นชายผู้น่าหวั่นเกรงที่ไม่ว่าบนสนามรบจะเกิดอะไรขึ้น เขาก็จะเยือกเย็นอยู่เสมอ.... หืม? แต่ดูเหมือนว่าจะหงุดหงิดอยู่งั้นเหรอ? นั่นน่าจะเป็นจิตใจร่ำร้องหาการต่อสู้ใช่ไหมล่ะ ข้าเอง ก็คิดอยู่เหมือนกันว่าอยากจะกวัดแกว่งหอกให้แข็งแกร่งดั่งใจนึกเช่นเขาได้บ้างก็คงดี
บทพูด8(มีอรชุนอัลเตอร์+จบLB4): อรชุนที่ไม่อภัยให้กับความชั่วร้ายใดๆสินะ ถึงจะเรียบร้อยกว่าแต่ก่อน แต่ตรงจุดนั้นเป็นผลมาจากการขัดเกลาตนเองหรือเปล่านะ ข้าเองก็รู้ว่าเขาเป็นคนที่คุยรู้เรื่องแต่ว่า.... อืม เจ้าหมอนั้น ในที่แห่งนี้ ภายใต้การปกครองของมาสเตอร์ จะทำการปฏิเสธความชั่วร้ายอะไรอีก ขอใช้หอกนี้เพื่ออ่านเป้าหมายนั่นเสียหน่อยก็แล้วกัน

สิ่งที่ชอบ: สิ่งที่ข้าชอบงั้นรึ มิตรภาพ ความอุตสาหะ การปรองดอง คิดเหมือนข้าไหมว่าจะอย่างไหนก็ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งดีงาม

สิ่งที่เกลียด: ก็ไม่ได้เกลียดหรอก แต่ข้าน่ะไม่ถนัดสิ่งที่เรียกว่าการสื่อสาร คนเราทำความเข้าใจกันด้วยคำพูดได้ยังไงเนี่ย?

เกี่ยวกับจอก: ข้าไม่สนใจจอก แต่ถ้าเจ้าต้องการก็อีกเรื่อง

อีเวนท์: เหมือนมีเรื่องอะไรกันนะ มองเห็นรึเปล่า?

วันเกิด: วันเกิดเจ้ารึ งั้นก็ต้องฉลองสิ

[โซนคอสตูม]

ปลดชุด(อาภรณ์แห่งตรีเทพผู้มอดไหม้): 

เกี่ยวกับชุด: แม้รูปลักษณ์จะเปลี่ยนไป แต่ก็ไม่ได้สลักสำคัญอะไร จิตใจแห่งการต่อสู้อันมอดไหม้นี้ของข้าต่างหากล่ะ คือแก่นหลักของอาภรณ์วิญญาณนี้ แต่อย่างไรเสีย น้ำหนักของสิ่งที่ต้องแบกรับนั้นช่างแตกต่างกันเหลือเกิน... หืม จะให้เรียกร่างนี้ว่าอะไรดีงั้นเหรอ? .....อืม ไม่ใช่เรื่องที่ต้องหนักใจไป เทพพิฆเนศได้ตั้งชื่อเอาไว้แล้วล่ะ โปรดเรียกกันสบายๆว่า "ซุปเปอร์กรรณะ" ได้เลย

Battle1: ได้เวลาตัดสินแล้ว ทั้งเจ้า และข้า

Battle2:  การที่มีตัวเลือกเพียงความตายของเจ้านั้น ช่างช่วยไม่ได้จริงๆ

คอมมานด์การ์ด1: ย่อมได้

คอมมานด์การ์ด2: เห็นด้วย

คอมมานด์การ์ด3: ไม่มีปัญหา

การ์ดโฮกุ1: ปลดปล่อยอาภรณ์เทพ ไร้ผู้ต้านทาน

การ์ดโฮกุ2: ได้เวลาเผาผลาญ ไม่ให้เหลือแม้แต่เถ้าถ่าน

Extra Attack1: ด้วยเนตรแห่งเทพนี้ จัก

Extra Attack2: ทำเอาตะลึงเลยล่ะ วิเศษยิ่งนัก ศัตรูของข้าเอ๋ย!

ดาเมจ1: อึก......เยี่ยมมาก

ดาเมจ2: อึก

แพ้1: มาได้ เท่านี้เหรอ..... ขออภัยด้วยจริงๆ ที่ข้าอ่อนหัดเกินไป...

แพ้2: รอก่อนเถอะ...... จะกลับไปฝึกใหม่ อีกซักร้อยปี.....

สู้เสร็จ1: แน่นอนอยู่แล้ว เพราะทางนี้นั้นมีความรู้สึกที่อยากจะเอาชนะอยู่ไงล่ะ

สู้เสร็จ2: เอาล่ะ ควรจะกลับไปเมื่อใดดีล่ะ