จอมมารโนบุนากะ

ชื่อ: จอมมารโนบุนากะ

ID: 250

นักพากย์: Kugimiya Rie

ผลงานอื่นในFGO: คลีโอพัตรา

ผลงานอื่น: Happy จาก Fairy Tail, Kagura จาก Gintama, Alphonse Elric จาก FullMetal Alchemist, Shana จาก เนตรเพลิงชานะ

[ร่างโอดะ โนบุนากะ]

อัญเชิญ: ข้าผู้นี้ในฐานะอเวนเจอร์งั้นรึ..... หึฮะฮะฮ่า! ดูท่าคงเป็นเพราะผลกรรมเก่าสินะ ย่อมได้! จงสลักเสลาวิธีชีวิตของจอมมารฟ้าที่6 โอดะ โนบุนากะ ลงไปให้เต็มเปี่ยมในจิตวิญญาณของเจ้าได้เลย!

เลเวลอัพ1: ไม่ได้การล่ะ.... พลังมันหลั่งไหลออกมาเต็มไปหมดเลย เจ้าเนี่ย เตรียมใจไว้ซะด้วยล่ะว่าข้าจะกลายเป็นเช่นใด

เลเวลอัพ2: เชื่อมันในพลังแห่งนบบุที่จะทำลายล้างโลกที่ค่อยๆแข็งแกร่งขึ้นเสียสิ! มันก็ช่วยไม่ได้นี่น้าาาา!
เลเวลอัพ3: อุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! ราบรื่นราบรื่น! ทำเอาอยากเต้นระบำอัตสึโมริเลยเนี่ย!

Battle1: เดินทัพได้! การต่อสู้ของโนบุนากะผู้นี้ จงเฝ้ามองให้มอดไหม้อยู่ในดวงตาคู่นั้นเสีย!

Battle2: ข้านั้นคือจอมมารฟ้าที่หก โอดะ โนบุนากะ!

Battle3: สิ่งใหม่ที่มาทาทับสิ่งเก่า นั่นล่ะคือตราของข้า!

Battle4: ไม่ว่าจะเป็นร่างจำแลงของเทพหรือพระพุทธก็ตาม ก็ไม่อาจขัดขวางข้าคนนี้ได้!

สกิล1: อุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!

สกิล2: น่าสนใจ!
สกิล3: ช่วยไม่ได้!
สกิล4: ราวกับความฝันมายา!

คอมมานด์การ์ด1: วางใจได้เลย!

คอมมานด์การ์ด2: ข้าจะออกตัวเอง!

คอมมานด์การ์ด3: ย่อมได้!

การ์ดโฮกุ1: อื้ม งั้นก็ไปกันเลย

การ์ดโฮกุ2: ช่วยไม่ได้นะ ถอยออกไปซะ

การ์ดโฮกุ3: ก็ไม่ค่อยอยากทำเท่าไหร่หรอกนะ แต่ก็ช่วยไม่ได้เนอะ!
การ์ดโฮกุ4: เช่นนั้น จะแสดงไม้ตายของข้าให้เห็นเอง!

โจมตี1: เอาไปกิน!

โจมตี2: หายไปซะ!

โจมตี3: ย่าย่าย่าย่าย่าาา!

โจมตี4: น่าขัน!

โจมตี5: เอาไปซะ! ยิงได้!
โจมตี6: นี่ล่ะ!
Extra Attack1:
Extra Attack2:

โฮกุ1: ไตรภูมิพุทธเจ้าจงกลับคืนสู่ธุลีซะ ฮะจุนเฮ็นโจ ซังเซ็นไดเซ็นเท็นมาโอ [แปลงชีพวสวัตตี จอมมารฟ้าแห่งมหาสหัสสตรีสหัสสโลกธาตุ] !!

โฮกุ2: รวม6สวรรค์ปกคลุม4สมุทร ฮะจุนเฮ็นโจ ซังเซ็นไดเซ็นเท็นมาโอ [แปลงชีพวสวัตตี จอมมารฟ้าแห่งมหาสหัสสตรีสหัสสโลกธาตุ] !!
โฮกุ3: อดีต ปัจจุบัน อนาคต ตัวข้าทั้งหมดจักหลอมรวม และเบิกทาง ฮะจุนเฮ็นโจ ซังเซ็นไดเซ็นเท็นมาโอ [แปลงชีพวสวัตตี จอมมารฟ้าแห่งมหาสหัสสตรีสหัสสโลกธาตุ] !!
โฮกุ4: ฮะจุนเฮ็นโจ ซังเซ็นไดเซ็นเท็นมาโอ [แปลงชีพวสวัตตี จอมมารฟ้าแห่งมหาสหัสสตรีสหัสสโลกธาตุ] !! นี่แหละคือพลังทั้งหมดทั้งมวล ของตัวข้ายังไงล่ะ!
ดาเมจจากโฮกุ1: โอ๊ยเจ็บเจ็บเจ็บเจ็บเจ็บ! อย่าได้ใจนักนะ!!
ดาเมจจากโฮกุ2: โนว๊าาาา~!?

ดาเมจ3: โอ๊ย!
ดาเมจ4: ใช้ได้เลยนี่!

แพ้1: .....หึ ราวกับความฝันมายา เลยสินะ....

แพ้2: ใช้ได้เลยนี่....
แพ้3: กุดะกุดะจังเลย..... แต่ก็ ช่วยไม่ได้นี่นะ.....
แพ้4: ควรบอกว่าทนได้ดีหรือเปล่านะ....

สู้เสร็จ1: อุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! ตัวข้านั้นคือศัตรูของเหล่าทวยเทพและพระพุทธ จอมมารฟ้าที่หก โอดะ โนบุนากะ!

สู้เสร็จ2: ไม่ว่าอย่างไรก็ชนะอยู่แล้ว นั่นล่ะถึงจะเป็นการต่อสู้ของจอมมาร!
สู้เสร็จ3: ชนะแล้ว! ประทับตรา!! .....ไม่สิ ยังไม่จบสินะ เอาล่ะ ไปการต่อสู้ถัดไปเลย
สู้เสร็จ4: เย้! เห็นไหมล่ะมาสเตอร์! ข้าเนี่ยแข็งแกร่งราวจอมมารไปเลยใช้ม้า? แต่ก็เป็นจอมมารนี่เนอะ! เทะเฮะ☆

Myroom

ความสัมพันธ์1: มีอะไร เจ้ามีเรื่องที่จะทัดทานกับข้าผู้นี้งั้นรึ? โห กับข้าผู้นี้เนี่ยนะ คงมีแต่ต้องยกโทษให้กับความไม่รู้ซึ่งสถานภาพของตนเช่นนั้น แล้วขอฟังเท่าที่จะฟังได้ดูก่อนไม่ใช่รึไงกัน อะไรเล่า ถ้าหากเป็นแค่เพียงเรื่องไร้สาระ ดาบเฮชิคิริเล่มนี้ก็จักถูกชักออกมาเท่านั้นเอง

ความสัมพันธ์2: นายพลของกองทหารน่ะไม่ออกมายังเบื้องหน้าง่ายๆหรอกนะ หากออกมายังเบื้องหน้า เพื่อจะสร้างผลงานแล้วล่ะก็ จะเป็นการช่วงชิงผลงานของลูกน้องไป นั่นคือเหตุผลที่ว่า หากทำไปโดยไม่คิดอะไร หัวใจของลูกน้องเองก็จะเหินห่างเช่นกัน..... เป็นจึงที่มา ของการที่นายพลจะไม่ออกมายังเบื้องหน้าง่ายๆ เช่นนั้นยังไงล่ะ .....เอ๊ะ? โอเคะฮาซามะ? ข้าไม่เข้าใจในเรื่องนั้นหรอกนะ!

ความสัมพันธ์3: ผู้ที่เกิดมาพร้อมกับการที่มีพรสวรรค์นั้น มักจะละเลยที่จะศึกษาค้นคว้าในพรสวรรค์ที่คอยพึ่งพา แต่ทว่า ผู้ที่เกิดมาไร้ซึ่งพรสวรรค์นั้น มักจะทำการขัดเกลาตนเองก็เพราะความไร้ซึ่งพลังใช่ไหมล่ะ? มันคือการเตรียมใจที่จะมีชีวิตอยู่ในแต่ละวันที่ต่างกันล่ะสินะ..... นี่น่ะเป็นสิ่งสำคัญเลยนะ มาสเตอร์

ความสัมพันธ์4: คงรู้ตัวสินะ? ร่างกายของข้าน่ะ.....ใช่แล้ว มันเป็นสิ่งที่ว่างเปล่ายังไงล่ะ แต่เดิม ข้านั้นไม่อาจที่จะคงอยู่ในโลกใบนี้ด้วยร่างที่เป็นอยู่นี้ได้ แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นการที่มายังโลกนี้ได้ เป็นเพราะว่ามีเจ้าที่เป็นลิ่มคอยปักยึดไว้อยู่ยังไงล่ะ ถึงจะมีเรื่องที่ข้าที่ไม่ใช่ข้าได้รับการดูแลด้วยก็เถอะ อะไรกัน เจ้าพวกนั้นเองก็มีเหตุผลในการคงอยู่เพื่อเจ้าเช่นกันนะ จะให้อภัยก็แล้วกัน.....

ความสัมพันธ์5: หึฮะฮะฮ่า!! เจ้าเนี่ยช่างน่าชื่นชมจริงๆเลยนะ! เอ้า มาใกล้ๆสิ! เอ้าอีกนิด! นี่มันอะไรกันนะ กับเจ้าแล้วจะพูดว่ายังไงดีเนี่ย มีเสน่ห์แบบแปลกๆอยู่สินะ ถ้าจะให้พูดล่ะก็เป็นแบบถ้วยชาที่ให้ความรู้สึกสงบรึอะไรแบบนั้นน่ะ เป็นการได้ลิ้มรสชาติที่ไม่อาจแสดงออกมาเป็นคำพูดได้เลยล่ะ .....เอาเถอะ การที่ได้รับความเอ็นดูจากข้าได้ก็ถือว่าเป็นพรสวรรค์อันยอดเยี่ยมเช่นกัน จงภูมิใจซะเถอะ! อืม.....ไม่ใช่แค่รับรู้ได้จากการสัมผัส ที่ว่ายอดของขึ้นชื่อมันเป็นเช่นนี้เองสินะ.....เอ๊ะ อย่าเอาแก้มมาถูสิ เหรอ? อีกแล้วๆ อย่าเขินนักสิ นี่แหนะๆ!

บทพูด1: สงครามน่ะนะคือสิ่งที่ต้องตัดสินกันตั้งแต่ก่อนจะเริ่มสู้แล้ว เพราะไม่ใช่แค่ ชนะแล้วเท่านั้น แต่ต้องทำให้อยู่ในสถานการณ์ที่จะชนะอย่างแน่นอนแล้วเอาชนะต่างหาก เข้าใจแล้วสินะ? เอาล่ะ เช่นนั้นก็ออกรบกันเลย!

บทพูด2: ข้าคือนาย เจ้าคือข้ารับใช้ ส่วนพันธสัญญาในฐานะของเซอร์แวนท์นั้นอยู่นอกเหนือ ในเรื่องนั้นก็จงทำความเข้าใจไว้ด้วยซะล่ะ ข้าน่ะนะ กับมาสเตอร์ที่ไม่ถูกใจแล้วเป็นประเภทที่จะเผลอบดขยี้แล้วเชือดทิ้งเลยด้วยสิ ก็เป็นถึงไดเมียวสาวงามแห่งยุคสงครามสายจอมราชันย์เลยนี่?

บทพูด3: ข้าน่ะถึงจะยอมให้อภัยแก่การหยอกล้อแต่จะไม่ยอมให้อภัยแก่การดูหมิ่น ถ้าหากเจ้าเองได้มีโอกาสมาเข้าเฝ้าข้า ก็จงเป็นการเผชิญหน้าด้วยการเตรียมใจเช่นนั้นซะ จงคิดเสียว่าหากมาด้วยการเตรียมใจครึ่งๆกลางๆล่ะก็ จักไร้ซึ่งชีวิตกลับไป .....ว่าไปนั่น ขู่มากไปรึเปล่านะ? อะไรกัน ถ้าหากมีสิ่งที่ไม่พอใจอยู่ล่ะก็ เดี๋ยวก็ยิงทิ้งเองแหละ ตามอารมณ์ของข้าน่ะนะ ก็แค่นั้นเองแหละนะแค่นั้นเองแหละ! หึฮะฮะฮะฮะ!

บทพูด4(มีนบบุอาเชอร์): โอ้ ตัวข้างั้นเหรอ พูดถึงตัวข้าแล้ว ตัวข้าเนี่ยเหมือนข้ามากเลยนะ แต่ว่า ในส่วนปลีกย่อยก็ดูจะต่างกันอยู่พอควรเลยนะเนี่ย อย่างตรงแถวนั้น ตรงเสื้อคลุมน่ะ แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นจะให้พูดอีกสักกี่ครั้ง ถ้าเป็นเรื่องความดูดีของข้าล่ะก็ ข้าน่ะเหนือกว่าตัวข้าที่ออกมาก่อนข้าอยู่แล้วล่ะนะ

บทพูด5(มีนบบุSS): ตัวข้าในชุดว่ายน้ำเนี่ย จะดูกี่ทีก็ อกอึ่ม เอวคอด ก้นงาม! เป็นเซ็กซี่ไดนาไมท์ฮอนโนจิ! รู้สึกแบบนั้นเลยล่ะนะ! .....เดี๋ยวก่อนสิ ตัวข้าในร่างอาเชอร์ ตัวข้าในชุดว่ายน้ำ แล้วก็ข้าผู้นี้ในร่างอเวนเจอร์..... ในที่สุด ในฐานะของ ทรีโอ เดอะ นปบุ2019 แล้ว มันหมายถึงเวลาที่จะออกโบยบินไปสู่โลกได้มาถึงแล้วไม่ใช่รึไงกัน!? นปบุชักรู้สึกสงสัยแล้วสิ

บทพูด6(มีชาฉะ): โอ้ ชาฉะ ข้าเองก็ได้กลายมาเป็นอเวนเจอร์ไปแล้วล่ะนะ แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นก็เถอะ สายเลือดของพวกข้าน่ะ ถึงจะเป็นเบอเซอเกอร์หรือจะเป็นอเวนเจอร์ก็ตาม ข้าก็ว่ามันไม่เห็นจะมีความหมายอะไรอยู่ดีล่ะนะ! หึหึฮะฮะฮะฮะฮะ! .....เอ๊ะ? อย่าเอาข้าไปเกี่ยวด้วยเหรอ? .....งะ งั้นหรอกเหรอ.....

บทพูด7(มีนากาโยชิ): เอ๊ะ? คัตสึโซทำอะไรอีกแล้วล่ะเนี่ย? หืมหืม โหโห อย่างนี้นี่เอง เอาเถอะ ก็เป็นปีศาจมุซาชินี่นะคงช่วยไม่ได้

บทพูด8(มีโอคิตะ): ไม่ไหวๆ ถึงจะบอกว่าเป็นความสัมพันธ์ที่กล้ำกลืนฝืนทน แต่ก็คบหากับเจ้ามานานเหมือนกันนะ สะบั้นมนุษย์ เอาเถอะ ผู้ที่สามารถเข้ามาพูดคุยกับข้าโดยที่ไร้ซึ่งความหวาดกลัวได้ ก็คงมีแต่คนแบบเจ้าเท่านั้นแหละนะ .....จะว่าไป ก็มีพอควรเลยมั้ง กับที่นี้น่ะ แต่ก็เอาเถอะ ถึงเรื่องนั้นจะเป็นยังไงก็ตาม จากนี้ก็ขอฝากตัวด้วยล่ะ

บทพูด9(มีโอคิตะอัลเตอร์): อ๊า โอคิตะร่างอัลเตอร์อะไรนั่นไม่ใช่รึไง ที่ได้เลื่อนไปเป็นพนักงานประจำจากงานพิเศษกองปราบปรามเนี่ยเพราะดันไปเลือกหางานที่ยุ่งยากเข้าให้สินะ เอาเถอะ ถ้าหากมีปัญหาอะไรเกิดขึ้นก็มาบอกข้าก็แล้วกัน
บทพูด10(มีฮิจิคาตะ): ฮิจิคาตะของกลุ่มชินเซ็นกุมิงั้นสินะ เบอเซอเกอร์ที่พูดสื่อสารกันไม่ได้เนี่ยเป็นปัญหาจริงนะ .....เอ๊ะ? ฮิจิคาตะน่ะพูดสื่อสารด้วยได้งั้นเหรอ จะบ้ารึไง แบบนั้นน่ะไม่เรียกว่าสื่อสารกันได้หรอก ส่วนใหญ่ จะเช้ากลางวันหรือเย็น ข้าวทั้ง3มื้อก็มีแต่หัวไชเท้าดองเนี่ยมันแปลกเกินไปแล้วนะ ก็อยากกินแฮมเบิร์กนี่นาข้าน่ะ แบบที่ท็อปปิ้งด้วยไข่กับชีสด้วย! แต่ก็นะ ขอยอมรับเลยว่าหัวไชเท้าดองใส่น้ำร้อนเนี่ยมันเป็นการผสมผสานกันได้อย่างลงตัวสุดๆเลยล่ะนะ
บทพูด11: โนบุคัตสึ เจ้ามายังโลกนี้อีกแล้วเหรอ เดี๋ยวมาเดี๋ยวหายเป็นพวกที่ไม่ชัดเจนเอาเสียเลยนะ .....เอาเถอะ ก็ใช่ว่าจะเลวร้ายอะไร นี่เองก็เป็นฝันเมื่อครั้งอดีตเช่นกัน เป็นพวกที่ได้กลายเป็นดั่งภาพมายาฝัน อย่างไม่ต้องสงสัยเลยนะ
บทพูด12(มีเรียวมะ+อิโซ): ซากาโมโต้อะไรนั่นกับโอเรียวไม่ใช่รึไงกัน หือ? ดาโอกะก็อยู่ด้วยเหรอ จะว่าไปพวกเจ้าน่ะ พอดีมีเรื่องการค้าขายโน่นนี่จะพูดด้วยอยู่น่ะนะ อือ.....ใช่แล้ว อย่างเช่นมาทำตลาดไร้ภาษีที่คาลเดียแห่งนี้กันคิดว่าเป็นยังไง? ถึงสินค้าในร้านขายของจะดี แต่ว่ายังไงถ้าไม่มีคู่แข่งทางการค้า เงินตรามันก็ไม่หมุนเวียนเอาน่ะสิ เอาล่ะ! หลังจากนี้ก็ไปคุยกับมาสเตอร์กันเลยเถอะ!
บทพูด13(มีคาเงะโทระ): หา!? เจ้าคือผู้ที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในยุคสงคราม ท่านนากาโอะ คาเงโทระแห่งเอจิโกะไม่ใช่รึไงกัน! อะไรเนี่ย กับการที่สามารถร่วมสู้เคียงคู่กับท่านนากาโอะ คาเงโทระ ผู้เป็นดั่งอวตารของท้าวเวสสุวรรณได้น่ะ โอดะ โนบุนากะผู้นี้ ช่างรู้สึกขอบคุณตื้นตันคอมเปโตเสียจริงๆ! .....เอ๊ะ? เลิกประจบสอพอออกนอกหน้าได้แล้ว เหรอ? .....ชิ ความแตกแล้วสิ ทั้งที่เป็นแค่คนอวดดีที่หมดแรงตายในห้องน้ำแท้ๆ .....อ๊าไม่นะไม่มีอะไร ไม่ได้พูดอะไรเลยนะไม่ได้พูด!
บทพูด14(มีโอคิตะSS): หยึย!? อะไรกัน เจ้าน่ะ สภาพแบบนั้น! มะ ไม่น่าเชื่อ ยัยเจ้าหญิงนักฆ่ากระจอกนั่น มะ มีร่างชุดว่ายน้ำงั้นเหรอ!? ขะ ข้าเองก็เป็นร่างอเวนเจอร์ที่เกิดจากการไม่ได้เผาวัดเหมือนกันล่ะน่า!? แล้ว นั่นมันอะไรเนี่ย? เอ๊ะ เจ็ต? ฮะ? หืม? อุวะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าา! เจ็ตเนี่ยนะ! บ้าหรือเปล่าแกน่ะ! อุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! ...... อ๊ะ ไม่สิ เอาจริงๆก็เท่ดีแหล่ะนะ

บทพูด15(มีรันมารุX): โอ้ รันมารุไม่ใช่หรือ! ไม่เจอกันนานเลย ...อ้าว ดูดีๆ แล้วต่างกับรันมารุของทางข้าลิบลับเลยนี่นา? หรือว่าไม่ใช่? ไม่ได้การล่ะ รันมารุในความทรงจำข้าค่อยๆ เริ่มปั่นป่วนขึ้นมาแล้ว! ...อะไรๆ? "รันมารุ เป็นรันมารุX ปริศนา ผู้เป็นรันมารุในหมู่รันมารุซึ่งมาจากดาวรันมารุ"...? อุฮ่าๆๆๆ! ก็ช่วยไม่ได้ล่ะเนอะ!

สิ่งที่ชอบ: ของที่ชอบเหรอ? กับสิ่งใหม่ๆน่ะถึงไม่ต้องพูดอะไรก็ต้องรู้สึกสนใจอยู่แล้วสิ นั่นไงๆ อย่างพวกเกมที่ออกใหม่หรือไม่ก็ขนมอร่อยๆจากแดนใต้น่ะ มันก็มีเรื่องแบบนั้นอยู่ใช่ไหมล่ะ? รีบไปเอามากันเลยเถอะ? อะไรกันเล่า ก็ข้าน่ะชอบการปฏิรูปสิ่งใหม่ของมนุษย์ จากนี่จะทำให้เปลี่ยนไปได้เช่นไร เพราะแบบนั้นมนุษย์ถึงได้เป็นมนุษย์ไงล่ะ เจ้าเองจะพยายามให้เป็นเช่นนั้นด้วยก็ย่อมได้

สิ่งที่เกลียด: ของที่ไม่ชอบเหรอ? นั่นสินะ คงเป็นพวกที่เอาแต่สวดอ้อนวอนต่อเทพล่ะมั้ง พุทธเจ้าน่ะมีไว้เพื่อเคารพบูชา หาใช่สิ่งที่จะขอไหว้วานได้ ความเป็นไปได้ของมนุษย์ก็เป็นของมนุษย์เท่านั้น เจ้าเองก็ อย่าได้ละเลยมันโดยเด็ดขาดเชียวล่ะ

เกี่ยวกับจอก: จอกศักดิ์สิทธิ์เหรอ.....ถึงเป็นจอกที่จะมอบความปรารถนาได้ก็เถอะ จะว่าไงดีรูปร่างก็ไม่เห็นทำให้รู้สึกถึงความสงบได้เลยนะ? เจ้าทองประกายแบบนั้นน่ะถึงจะมีดอกไม้อยู่ก็รู้สึกผิดแผกอยู่ดี ที่จะรู้สึกยินดีกับรูปร่างเช่นนั้นก็คงมีแต่พวกแบบเจ้าลิงไม่ใช่รึไง? .....อ่า อืม ถ้าเป็นเจ้าลิงล่ะก็คงจะรู้สึกยินดีแล้วเอามาเก็บไว้กับตัวแน่เลยล่ะ

มีอีเวนท์: เหมือนจะมีการจัดงานเทศกาลอะไรอยู่สินะ เอาล่ะ รีบออกไปเที่ยวชมดูงานกันเลยเถอะ อะไรเล่า ขอแค่มีข้าอยู่เดี๋ยวเรื่องส่วนใหญ่จะหาข้อยุติให้เอง! จงวางใจแล้วลุยไปกันเลย!

วันเกิด: วันเกิดของเจ้าเหรอ! ย่อมได้ คืนนี้จงรับชม อะสึโมริแดนซิ่ง อิน เดอะ วัดที่เหมือนจะเคยดูที่ไหนมาก่อนสักแห่งของข้าที่เตรียมเอาไว้! แล้วก็ จงเพลิดเพลินโดยไม่ต้องสนเรื่องชนชั้นจนถึงเช้ากันไปเลย! อะไรกัน พวกพลทหารก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรมากมายนี่นา คงไม่มีเรื่องแบบการก่อกบฏอะไรนั่นหรอกน่า

[ร่างโอดะ คิปโปชิ]

เลเวลอัพ1: เลือดมันเดือดพล่านขึ้นมาแล้ว! เลือดแห่งจอมมารที่แผดเผากายของข้า!

เลเวลอัพ2: แย่ล่ะสิ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเจ้านั้นก็คง..... อา ไม่มีอะไรหรอก แค่เรื่องของทางนี้น่ะ

เลเวลอัพ3: วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! มาแบบนี้ก็ไม่มีอะไรมาหยุดข้าได้แล้วล่ะ!

ปลดขั้น1: อ่าวๆ ถึงตาของข้าแล้วเหรอ? นั่นสินะ ถ้าให้เรียกว่าโนบุนากะคงจะสับสนกันพอดี จงเรียกว่าคิปโปชิก็แล้วกัน ฝากตัวด้วยล่ะ! อะไรกัน เจ้านั่นไม่ได้หายไปเลยสักหน่อยไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอกน่า

ปลดขั้น2: อีกไม่นานตัวข้าผู้ผิดแผกจะออกมาอาละวาดแล้วสินะ.....เตรียมใจไว้ซะล่ะ เจ้านั่นน่ะในหมู่พวกข้าแล้วเป็นคนที่พิเศษสุดๆไปเลยล่ะนะ

Battle1: จะจัดการฝ่าแนวหน้าของศัตรูไปล่ะนะ! ตามข้าคนนี้มาเลย!
Battle2: ขอลิ้มรส การต่อสู้อันงี่เง่านี้หน่อยแล้วกัน!
Battle3: ข้าจะทำการทะลวงยุคสมัยอันบ้าคลั่งนี้ แล้วเปิดทางสู่ยุคที่ยังไม่เคยมีใครเห็น!
Battle4: น่าจะกลายเป็นการต่อสู้ที่นี่สนุกน่าดูเลยนี่นา!
สกิล1: วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!

สกิล2: อย่าให้ต้องขำน่า!
สกิล3: ช่วยไม่ได้!
สกิล4: เห็นแล้วล่ะ จุดตายของศัตรู!

คอมมานด์การ์ด1: ดีล่ะ!

คอมมานด์การ์ด2: ตัดสินใจได้ดี!

คอมมานด์การ์ด3: เอางั้นสิ!

การ์ดโฮกุ1: ข้าเองก็คุมไอ้นี่ไม่อยู่เหมือนกัน เตรียมใจไว้ซะล่ะ

การ์ดโฮกุ2: จะให้ได้เห็นเอง ใต้หล้าที่ถูกขับเคลื่อนด้วยคนเขลาน่ะ!

การ์ดโฮกุ3: ที่ข้าคนนี้ได้เป็นจอมมารนี่ช่างน่าสนุกจริงๆ!!
การ์ดโฮกุ4: ไปล่ะเฟ้ยยยย!

โจมตี1: ตายซะ!

โจมตี2: แหลกไป!

โจมตี3: ดาาาาระระระระะร่า!

โจมตี4: หายไปซะ!

โจมตี5: หน่วยพลปืน! ยิงได้!

โจมตี6: ฮึ้ยย่าาา!

Extra Attack1: ดีล่ะ! เอาไปกินซะ!!

Extra Attack2: หนึ่ง สอง ยิงสามขั้น!!

Extra Attack3: ปลดปล่อยซะ กระสุนโนบุนากะ!!

Extra Attack4: นี่ล่ะไม้ตายของข้าาาา!!

โฮกุ1: ฮะจุนเฮ็นโจ ซังเซ็นไดเซ็นเท็นมาโอ [แปลงชีพวสวัตตี จอมมารฟ้าแห่งมหาสหัสสตรีสหัสสโลกธาตุ] !! โลหิตที่ไหลเวียนอยู่ในกายข้าเอ๋ย จงแผดเผาทุกสิ่งให้สิ้นซะ!

โฮกุ2: มาดูหมิ่นว่าเป็นคนเขลางั้นสินะ เช่นนั้นก็ขอรับชีวิตเจ้าไปเลยก็แล้วกัน ฮะจุนเฮ็นโจ ซังเซ็นไดเซ็นเท็นมาโอ [แปลงชีพวสวัตตี จอมมารฟ้าแห่งมหาสหัสสตรีสหัสสโลกธาตุ] !!

โฮกุ3: เอาล่ะข้าไม่อาจจะหยุดได้แล้ว จะทำให้อะไรเกิดขึ้นกันนะ! จงปรากฏรูปลักษณ์ออกมาซะ ฮะจุนเฮ็นโจ ซังเซ็นไดเซ็นเท็นมาโอ [แปลงชีพวสวัตตี จอมมารฟ้าแห่งมหาสหัสสตรีสหัสสโลกธาตุ] !!

จงแผดเผาให้สิ้นซะ! โลหิตข้า กายข้า ชีวิตข้า! โอ้ ฮะจุนเฮ็นโจ ซังเซ็นไดเซ็นเท็นมาโอ [แปลงชีพวสวัตตี จอมมารฟ้าแห่งมหาสหัสสตรีสหัสสโลกธาตุ] !!

ดาเมจจากโฮกุ1: เจ็บบบบ!?

ดาเมจจากโฮกุ2: โอ๊วววว!?

ดาเมจ3: เจ็บ!
ดาเมจ4: แค่นั้นเหรอ!

แพ้1: คนเขลา ก็ต้องตายแบบคนเขลางั้นเหรอ....

แพ้2: ข้าได้ทำ การต่อสู้ของข้าไปแล้ว..... เช่นนั้นก็ช่วยไม่ได้....
แพ้3: หึ ไม่ได้ขยับซักปลายนิ้ว ข้านี้ช่างเกียจคร้านจริงๆ....
แพ้4: ลาล่ะ..... พวกพ้องข้าเอ๋ย....

สู้เสร็จ1: ใต้หล้าของข้านั้นไม่จำเป็นต้องมีพวกเจ้า! รีบหายไปซะให้เร็ว!

สู้เสร็จ2: คนเขลาแห่งโอวาริ โอดะ คิปโปชิ นั่นล่ะคือข้าไงล่ะ!
สู้เสร็จ3: วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! มุ่งต่อไปด้วยแรงขับเคลื่อนนี่ล่ะ!
สู้เสร็จ4: เอ๊ะ? ชนะแล้ว? เอาจริงดิ? แหม ต้องคืนแรงขับเคลื่อนนี้ให้ฟ้าดินแล้วสิ

Myroom

ความสัมพันธ์1: เจ้าเองก็จะดูหมิ่นข้าว่าเป็นคนเขลาด้วยงั้นเหรอ? ไม่เป็นไรช่างมันเถอะ เพราะสิ่งที่เจ้าดูหมิ่นอยู่น่ะ คือหัวใจของเจ้าที่ดูหมิ่นข้าต่างหาก แล้วที่ควรจะหวาดกลัวจริงๆ ก็คือผู้ที่ไม่ดูหมิ่นในตนเองไงล่ะ .....เอาล่ะ เจ้าล่ะเป็นยังไง?

ความสัมพันธ์2: เฮ้อ.....ว่างจริงน้า เฮ้ ไม่มีเรื่องอะไรที่น่าสนใจเลยรึไง? .....หือ? อือ มันเบื่อน่ะสิเบื่อ ถึงยังไงร่างนี้ก็มีพลังที่ไม่รู้จะทำยังไงกับมันอยู่น่ะนะ ถ้าหากไม่ว่าอะไรแล้วยอมให้ไปยึดเมืองสักเมืองล่ะก็ คงจะพอเบี่ยงเบนอารมณ์ไปได้อยู่ล่ะนะ

ความสัมพันธ์3: จอมมารเหรอ.....จริงๆแล้ว เพราะข้ากับเจ้านั่นมาจากที่ที่ห่างไกลกันนิดหน่อยน่ะนะ เรื่องที่เจ้านั่นเป็นตนเองถึงขนาดไหนนั้นก็เลยไม่อาจจะคาดเดาได้ หวังว่าเจ้าเองก็คงจะไม่ถูกเจ้านั้นครอบงำเอานะ เอาเถอะ เพราะข้าเองกับร่างของเจ้านั้นก็รู้สึกหลงใหลซะจนละสายตาไม่ได้เหมือนกัน มันอาจจะเปล่าประโยชน์ก็ได้นะ หึฮะฮะฮะฮะฮะ! ข้านี่มันเป็นจอมมารที่น่าหวาดกลัวจริงๆเลยน้า!

ความสัมพันธ์4: เฮ้ ก็คิดอยู่นะว่าเจ้านั่นคงเป็นพลังให้กับเจ้าได้ดียิ่งกว่าข้าผู้นี้ก็ได้ แต่ทำไมถึงยังให้ข้าอยู่ต่ออีกล่ะ? .....ไม่สิ ก็ไม่ใช่ว่ามีเรื่องจะว่าอะไรหรอกนะ ก็แค่กังวลกับเรื่องที่ไม่ถูกต้องตามหลักเหตุผลเท่านั้นแหละ .....หือ อะไรเล่า? เพราะมันน่าสนุก งั้นเหรอ? หึ ฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะ!! การใช้งานคนเขลาก็คือธรรมชาติของคนเขลางั้นเหรอ!

ความสัมพันธ์5: อ๊ะฮะฮะฮะฮะฮะฮะ! ข้ากับเจ้าเนี่ยมันเข้าขากันจริงๆเลยนะ ถึงจะมีคำพูดที่ว่าผู้มีปัญญานั้นจะเดินไปตามทางกับผู้มีปัญญาก็เถอะ แต่นี่น่ะคือคนเขลานั้นก็เดินไปตามทางกับคนเขลาสินะ! หึ ถึงข้านั้นจะแบกรับประเทศไว้โดยไม่มีใครคาดหวังก็ตาม แต่เจ้าน่ะแบกรับโลกไว้โดยที่ไม่สามารถพึ่งพาใครหรือว่าผู้ใดได้เลยสินะ ร่างนั้นของเจ้าน่ะ ก็คือคำวิงวอนของสิ่งที่เรียกว่ามนุษย์มันคือสิ่งนั้นยังไงล่ะ .....พวกพ้องเอ๋ย เส้นทางที่เจ้าไปนั้น ข้าจะขอแผดเผาโลหิตนี้ แล้วเบิกทางออกให้ดูเอง!

บทพูด1: ความเร็วคือความแข็งแกร่ง! จำนวนคือพลัง! เงินตราคือสายเลือดไงล่ะ! เตรียมตัวพร้อมรึยัง สงครามของพวกข้าได้เริ่มขึ้นแล้วนะ มาสเตอร์!

บทพูด2: นายบ่าวเหรอ..... ข้าน่ะบางทีถึงจะเป็นกับข้ารับใช้ก็คงจะพูดอะไรที่มันยิ่งใหญ่ออกมาไม่ได้หรอกเพราะดันไม่มีความน่าเชื่อถือนี่สิ .....เอ๊ะ? ทั้งเจ้านั่นที่ตัวใหญ่ๆ แล้วก็อีกคนหนึ่ง ก็ถูกก่อกบฏมาพอดูเหมือนกัน? .....ฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะ! นี่มันสายเลือดสินะ! ที่มีแต่เรื่องแบบนี้ข้าเองก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกันแหละ!

บทพูด3: ข้าคือเซอร์แวนท์ ส่วนเจ้าคือมาสเตอร์ ฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะ! ข้าผู้นี้ที่ไม่เคยคิดที่จะคุกเข่าให้กับใครผู้ใดได้มาเป็นเซอร์แวนท์หรือนี่! อะไรกัน แค่คิดว่าความลำบากของเจ้าที่มาใช้งานคนเขลามันจะมีสักแค่ไหนกันเนี่ยน่ะนะ! แต่จงวางใจเถอะ การตัดสินใจของเจ้าน่ะ ข้าจะพิสูจน์มันให้ดูเอง!

บทพูด4(มีนบบุอาเชอร์): หือ? นี่เจ้า ตัวข้าในร่างอาเชอร์หรอกเหรอ ยังไงดีล่ะตัวเตี้ยกว่าข้าด้วยสิ รูปร่างเองก็ดูอ้อนแอ้นอีกต่างหาก .....เอ๊ะ? รูปลักษณ์ของข้ามันแปลกเกินไปต่างหากเหรอ? ไม่หรอกๆ แล้วทีรูปร่างแบบนั้นที่เสื้อคลุมของเจ้าเองก็ด้วยจะว่ายังไง?

บทพูด5(มีนบบุSS): เฮ้ตัวข้า! อาวุธนั่นน่ะ มันเท่สุดๆไปเลยไม่ใช่รึไงกัน! .....อะไรนะ? มันไม่ใช่อาวุธ เครื่องดนตรี? จงฟังบทเพลงของจอมมารซะ? .....ฮะฮะฮะฮะฮะฮะ! ไม่เห็นจะเข้าใจเลยสักนิดว่าตัวข้ากำลังพูดอะไรอยู่เนี่ย? แต่ว่ารูปร่างของจิตวิญญาณนั้นน่ะมันเท่จริงๆนะ ตัวข้า!

บทพูด6(มีชาฉะ): จาจ้าเหรอ ดูสุขภาพแข็งแรงดีก็ดีแล้วล่ะ .....อะไรนะ? จะเป็นท่านป้าหรือจะเป็นท่านลุงเอาให้ชัดเจนสักอย่างจะได้ไหมงั้นเหรอ? ถึงจะถูกทุกคนถามอยู่บ่อยๆก็เถอะนะ แต่นั่นน่ะมันเป็นเรื่องสำคัญด้วยเหรอ? ไม่ว่าจะแบบไหนข้าก็คือข้า จอมมารฟ้าที่6 โอดะ คิปโปชิยังไงล่ะ

บทพูด7(มีนากาโยชิ): คัตสึโซไม่ใช่รึไงกัน ทำไมถึงไปอยู่ในที่แบบนั้น .....เอ๊ะ? ตู้ขายของอัตโนมัติมันไม่เอาน้ำผลไม้ออกมาเลยกำลังจะพังทิ้ง? .....อืม จะให้หยุดก็คงไม่ได้ แต่ขอถามอะไรหน่อยก็แล้วกัน คัตสึโซ เจ้าน่ะ ได้ใส่เงินลงไปรึยัง? .....อืม ไม่ได้ใส่? นั่นสิน้า

บทพูด8(มีอิสกันดาร์,อเล็กซานเดอร์): อเล็กซานเดอร์มหาราช ราชาผู้พิชิตผู้สำเร็จเป้าหมายในการขยายอำนาจไปทั่วทวีปด้วยวัยเยาว์เหรอ นี่มัน เป็นวิญญาณวีรชนที่ให้ความรู้สึกดีเยี่ยมเลยจริงๆ! ถ้าข้าไม่ตายในวัดฮอนโนจิแล้วล่ะก็ ก็อยากที่จะอาละวาดไปทั่วทวีปดูสักครั้งเหมือนกันล่ะนะ! ใช่แล้ว ราชาผู้พิชิต คืนนี้ไม่มาดื่มด้วยกันสักจอกแล้วคุยโต้รุ่งกับข้าดูหน่อยเหรอ?

บทพูด9(มีบิลลี่): บิลลี่ เดอะ คิด ยอดฝีมือสิงห์ปืนไว? หรือก็คือ เป็นวิญญาณวีรชนที่ใช้ปืนงั้นสินะ! แบบนี้มันต้องลองแล้ว! ฝีมือของเจ้าน่ะ ช่วยแสดงให้ข้าผู้นี้ดูได้หรือไม่? ได้ยินมาว่ายิงกระสุน100นัดก็เข้าเป้า100นัดด้วยไม่ใช่รึไง! ถึงจะเป็นพวกไซกะแต่แบบนั้นยังไม่ไหวเลยนะ!

บทพูด10(ปลดขั้น3): จอมมารโนบุนากะ.....หรือก็คือเจ้านั่นน่ะ เป็นจุดหมายปลายทางที่ข้าผู้นี้จะเดินทางไปถึงเหรอ.....ไม่สิ ใช่ว่าจะเป็นแบบนั้นเสมอไป ยังไงก็เถอะจะข้าหรือเจ้านั่น แต่เดิมแล้วเป็นตัวตนที่ว่างเปล่าที่ไม่อาจปรากฏตัวบนโลกใบนี้ได้ นั่นก็อาจจะเป็นเหตุผลที่ได้มีอยู่ในทุกๆโลก และไม่มีอยู่ในทุกๆโลกก็เป็นได้ เอาเถอะ ถึงจะกังวลเรื่องบั้นปลายของตนเองไปมันไม่ช่วยอะไร อย่างไรก็ตามกับเจ้านั่นน่ะ เจ้าเองก็ระวังตัวไว้ด้วยล่ะ

บทพูด11: กอนโรคุเหรอ.....อะไร การที่กอนโรคุตามโนบุคัตสึไปน่ะมันเป็นเรื่องที่ไม่มีทั้งดีหรือชั่วหรอก แต่ถึงจะเป็นยังไงข้าก็ถูกท่านแม่เกลียดอยู่ดีล่ะนะ.....อ๊า โธ่เลิกคุยเรื่องนี้กันดีกว่าเลิกเถอะ!

*กอนโรคุ อีกชื่อหนึ่งของ ชิบาตะ คัตสึอิเอะ

บทพูด12(มีคาเงะโทระ): นากาโอะ คาเงะโทระแห่งเอจิโกะ .....อ่า รู้จักสิ คู่มังกรแห่งเอจิโกะกับพยัคฆ์แห่งไค ที่ไม่ว่าจะฝั่งไหนก็ยากที่จะเอาชนะได้ในศึกสงครามสินะ .....แล้ว ถ้าจะถามว่าต้องทำเช่นไรแล้วล่ะก็ เช่นนั้นก็แค่ชนะนอกศึกสงครามก็พอแล้ว ล่ะสินะ

บทพูด13(มีโนบุคัตสึ): แก โนบุคัตสึเหรอ? ทำไมถึงมาอยู่ที่แบบนี้ได้? ไม่สิ... เหมือนจะต่างไปจากโนบุคัตสึที่ข้ารู้จักอยู่... โอ๊ะ อ๊ะ อะไรรึ เข้ามาใกล้ทำไม? เฮ้ย อยู่นะ! จะมาถอดเสื้อกันทำไมเนี่ย!? ไม่ได้ยัดอะไรไว้ข้างในหรอกนะ! อะ อะไรนะ? เช็คว่ามีไอ้นั่นหรือเปล่า? หมายถึงอะไรเนี่ย! ยะ หยุดนะ หยุดเดี๋ยวนี้เลยยย!!!

สิ่งที่ชอบ: ของที่ชอบเหรอ ยังไงก็ต้องปืนนี่แหละปืน! ถึงยิงไปก็ใช่ว่าจะโดน ถ้าหากเปียกก็ยิงไม่ออก สุดท้ายยังหวงตัวเองแบบโคตรๆ! เจ้านี่น่ะคล้ายกับข้ามากจริงๆล่ะนะ! แต่ทว่าพลังที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในกายนี้นั้นได้ทำให้ยุคสมัยเปลี่ยนไปแล้ว เจ้าเองก็จงใช้งานข้าราวกับว่าเป็นตัวข้าเองเลยก็ได้ .....หือ? จะว่าไปแล้วเจ้าปืนคาบชุดอันใหญ่นั่นมันคืออะไร งั้นเหรอ? หึฮะฮะฮะฮะฮะฮะ! จริงด้วยสิมันอะไรกันนะนี่น่ะ ก่อนอื่นเลยเรียกมันว่าปืนจอมมารก็แล้วกันนะ!

สิ่งที่เกลียด: สิ่งที่ไม่ชอบเหรอ นั่นสินะ พวกที่ไม่คิดจะทำอะไรแล้วปล่อยผ่านปัญหาไปในตอนที่เกิดเรื่องขึ้นเนี่ยใช้ไม่ได้เลยล่ะนะ มีเพียงตนเองเท่านั้นที่จะสามารถเปลี่ยนแปลงตนเองได้ และมีแต่ผู้ที่เปลี่ยนแปลงตนเองได้เท่านั้นที่จะสามารถเปลี่ยนแปลงโลกได้ การที่จะทำให้สิ่งที่เกิดขึ้นสิ้นสุดลงได้นั้น มีแต่ต้องอยู่เหนือความตายและไม่ให้เกิดสิ่งนั้นขึ้นได้ ล่ะมั้ง

เกี่ยวกับจอก: จอกศักดิ์สิทธิ์ที่ทำให้ความปรารถนาเป็นจริงได้งั้นเหรอ? โห แม้แต่ปืน5พันกระบอกก็ได้เหรอ? อะไรนะ สบายๆเลย? งั้นเหรอ.....เรื่องแบบนั้นก็ได้เหรอ ถ้าเช่นนั้นก็มีแต่ต้องทำลายทิ้งแล้วสินะ กับโลกที่ข้าจะเบิกทาง ของแบบนั้นน่ะมันก็เป็นได้แค่พิษเท่านั้นแหละ

มีอีเวนท์: เฮ้ ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องน่าสนใจกำลังจะเริ่มต้นขึ้นเลยไม่ใช่รึไงกัน! รีบไปเตรียมตัวเลยกันเถอะ ข้าน่ะชักจะอดทนไม่อยู่แล้วล่ะนะ!

วันเกิด: วันเกิดของเจ้างั้นเหรอ! ถ้าเช่นนั้นคืนนี้ก็ค่อยออกไปยังเมืองใต้ปราสาท แล้วไปเล่นสนุกอย่างเฉิดฉายกันดีไหม! หึฮะฮะฮะฮะฮะ! เดี๋ยวจะแสดงการเล่นสนุกของคนเขลาให้ดูเอง!!

[ร่างจอมมาร]

เลเวลอัพ1: ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! มั่นใจแล้วเหรอ ถึงได้มอบให้ข้าเช่นนี้?

เลเวลอัพ2: ดีมาก ถึงจะเป็นเรื่องเช่นนี้ ก็ทำให้รู้สึกดีได้ผิดคาดเลย

เลเวลอัพ3: อื้ม ก็สมกับความเป็นจอมมารดีนี่

ปลดขั้น3: ข้าคือจอมมารฟ้าวสวัตตีที่6 โอดะ โนบุนากะ ช่างน่ายินดียิ่งที่ได้ออกมาต้อนรับ การที่จะกลืนกินใต้หล้านั้นก็คือการไปยังเส้นทางของจอมราชันย์ จักนำทางให้เอง ผู้ที่จะไปยังเส้นทางของการเดินทางอันไร้ซึ่งจุดจบด้วยกายของมนุษย์เอ๋ย
ปลดขั้น4: สถานที่ที่ข้าจักไปพิชิตนั้น ก็คือนรกอันไร้ขอบเขตในบัญญัติ10ประการแห่งการล่มสลาย เอาล่ะ ด้วยพลังอำนาจนี้จักขอก้าวข้ามสามพันโลก อะไรกันเล่า มันไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย ขอแค่จงมีชีวิตอยู่เคียงคู่กับข้า และจงมอดม้วยมรณาเคียงคู่กับข้าเสียสิ ตราบจนกว่าจุดสิ้นสุดของนิพพานอันแสนไกลจะมาถึง จงปรารถนาในกรรมของมนุษย์ต่อไปเถอะ

Battle1: มารฟ้ามาเยือนเพื่อทำลายฟ้าที่หก วิถีของข้าคือเผาผลาญแผ่นดินให้ไร้สิ้นซึ่งเทพเจ้าและพระพุทธใดๆหลงเหลือ

Battle2: อดกลั้น ล่าถอย และสูญสลายไปซะ! เสียงคำรามแห่งมารฟ้า โอดะ โนบุนากะ ได้มาเยือนแล้ว!

Battle3: อุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! จงหวาดกลัวข้าเสีย! จงหวงชีวิตเสีย! ข้านั้นคือ จอมมารฟ้าที่หก โอดะ โนบุนากะ!

Batte4: ข้านั้นคือจอมมารโนบุนากะ--- ได้ก้าวข้ามสรวงสวรรค์มาถือกำเนิดใหม่ เป็นศัตรูของเทพและพระพุทธทั้งปวง

สกิล1: ช่วยไม่ได้ มีแต่ต้องทำลายล้างเท่านั้น!

สกิล2: หึหึหึ หึฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!
สกิล3: เยี่ยมเลย เยี่ยมเลย!
สกิล4: ข้าคนนี้ จะดื่มมหาสมุทรทั้งสี่จนแห้งเหือด!

คอมมานด์การ์ด1: หืม?

คอมมานด์การ์ด2: อุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า

คอมมานด์การ์ด3: เอางั้นสิ

การ์ดโฮกุ1: โฮ่? จะให้เผยบาปกรรมของข้างั้นเหรอ

การ์ดโฮกุ2: ย่อมได้! สลักความจริงแท้ของข้าไว้ในกายนั้นเสียให้ดี!

การ์ดโฮกุ3: ไม่ค่อยคล้อยตามเท่าไหร่นะ..... แต่ก็ช่วยไม่ได้
การ์ดโฮกุ4: เริ่มสนุกขึ้นมาแล้ว! ย่อมได้!

โจมตี1: สลายไปซะ!

โจมตี2: ฟาดฟันไปซะ ดาบจอมมาร!

โจมตี3: หายไปซะ!

โจมตี4: ฟุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ตายซะ!

โจมตี5: หึ!
โจมตี6: เกะกะลูกตา ฮ่า!
Extra Attack1: ลองทนนี่ดูให้ได้สิ!
Extra Attack2: ห่อหุ้มด้วยเพลิงบาปของข้า แล้วดับดิ้นไปซะ
Extra Attack3: มารฟ้าส่งศพ หายไปกับเถ้าถ่านซะ!
Extra Attack4: ฟุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า แหลกสลายไปพร้อมกับข้า!

โฮกุ1: แปลงชีพวสวัตตี ใต้ฟ้าทั่วหล้าเส้นทางราชันย์จักเบิกทาง จงทำล้ายให้สิ้นซะ จอมมารฟ้าแห่งมหาสหัสสตรีสหัสสโลกธาตุ!!

โฮกุ2: ที่ข้าจักพิชิตก็คือ พุทธเจ้าแห่งสรรพชีวิตอันเป็นซากศพที่ไม่อาจสิ้น แต่ถึงแม้จะมีสักกี่คนก็ไม่อาจจะป้องกันโนบุนากะผู้นี้ได้ ฮะจุนเฮ็นโจ ซังเซ็นไดเซ็นเท็นมาโอ [แปลงชีพวสวัตตี จอมมารฟ้าแห่งมหาสหัสสตรีสหัสสโลกธาตุ] !!

โฮกุ3: หึฮะฮะฮะฮะฮะฮ่า ที่หลอมรวมอยู่ในตัวข้านั้นคือความโศกาอันแสนบริสุทธิ์หรือความเคียดแค้นโกรธากันนะ แปลงชีพวสวัตตี จงปรากฏรูปลักษณ์ออกมาซะ จอมมารฟ้าแห่งมหาสหัสสตรีสหัสสโลกธาตุ!!

โฮกุ4: ฮะจุนเฮ็นโจ ซังเซ็นไดเซ็นเท็นมาโอ [แปลงชีพวสวัตตี จอมมารฟ้าแห่งมหาสหัสสตรีสหัสสโลกธาตุ] !! ทุกสิ่งทุกอย่างของเจ้าจงกลับคืนสู่ธุลีซะ หึฮะฮะฮะฮะฮะ หึฮะฮะฮะฮะฮะฮ่า!!

ดาเมจจากโฮกุ1: โนะว๊าาาา!

ดาเมจจากโฮกุ2: ช่วยไม่ด้ายยยย!

ดาเมจ3: หึหึ!

ดาเมจ4: แค่นั้นงั้นเหรอ?
แพ้1: อืม ช่างเป็นความสนุกอันแสนสั้น...... ลาล่ะ

แพ้2: อะไรกัน..... ข้าเองก็ร่วงหลนเหมือนกัน
แพ้3: ราวกับความฝันมายา งั้นเหรอ อะไร ที่พูดก็เพราะนั่นล่ะคือตัวข้า....
แพ้4: ช่วยไม่ได้....

สู้เสร็จ1: ฟุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! ทุกแห่งหนที่ข้าไปเยือน จักต้องกลับไปสู่เถ้าธุลี

สู้เสร็จ2: หึ รู้ไว้ซะ ว่าแค่นั้นน่ะหยุดย่างก้าวของข้าไม่ได้หรอก
สู้เสร็จ3: ฆ่า สังหาร กำจัด ตัวข้านี่ล่ะ จอมมารฟ้าที่หก โอดะ โนบุนากะ!
สู้เสร็จ4: ข้านั้น จักทำการปกครองโลกนี้ในฐานะของจอมมาร

Myroom

ความสัมพันธ์1: อะไรกันเจ้าน่ะ อย่าได้มาเอ่ยคำพูดกับข้าอย่างสนิทสนม กายของข้านั้นคือสิ่งที่ราวกับเปลวเพลิงที่โอนย้ายอยู่ร่ำไป หากสัมผัสโดยไม่ระวัง จิตวิญญาณจักถูกเผาผลาญจน

ความสัมพันธ์2: หืม.....อย่างไรก็ตามกายนี้ เหมือนจะมีเจ้าเป็นดั่งลิ่มที่คอยปักยึดให้อยู่ยังฝั่งนี้ได้สินะ สมเหตุสมผลแล้ว การที่กายของข้านั้น สามารถมายังโลกนี้ด้วยรูปร่างเฉกเช่นนี้ได้ก็คงต้องขอชื่นชมก็แล้วกัน

ความสัมพันธ์3: ว่าแล้วว่าหากไม่มีเจ้าที่คอยเป็นลิ่มแล้วล่ะก็ ดูเหมือนว่ากายของข้านั้นก็คงไม่อาจที่จะมายังโลกฝั่งนี้ได้ ต้องขอกล่าวชมเลย มาสเตอร์ .....หือ? เป็นอะไรไป การที่ข้าให้การชมเชยนั้น มันดูไม่ค่อยเข้ากันสักเท่าไรรึ? หึฮะฮะฮะฮะฮะฮะ.....เป็นผู้ที่น่าชื่นชมเสียจริงนะ

ความสัมพันธ์4: จงเข้ามาใกล้ๆซะ .....เอ้า อย่าได้กลัวไป ไม่ได้จะเอามาจับกินเสียหน่อย .....อืม นั้นแหละดีมาก ดวงตาของเจ้านั้นน่ะ ที่ไหนสักแห่ง.....ไม่สิ คงเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ .....พอแล้ว แค่การหยอกเล่นไร้สาระ จงลืมไปซะ ถอยไปได้แล้ว ไม่สิรอก่อน ว่าแล้วเชียวว่าคงต้องเอามาจับกินด้วยสินะ.....

ความสัมพันธ์5: ข้าคือจอมมารโนบุนากะ ผู้เป็นศัตรูของพุทธเจ้าแห่งสรรพชีวิต ที่ได้แปลงชีพข้ามผ่านนิมมานรดี หากแต่ เจ้าล่ะเป็นอะไร ไม่ได้หมายถึงนาม? สภาพอันแท้จริงที่อยู่ลึกเข้าไปในจิตใจนั่นต่างหาก .....ไม่สิ คงไม่อาจที่จะเสี่ยงถามออกไปได้ สภาพอันแท้จริงของเจ้านั้น แม้จะให้ความสำราญกับข้าได้ก็จริง แต่ก็คงทำให้โกรธาด้วย เรื่องนั้นไม่ต้องสงสัยเลย เพราะมนุษย์เป็นสิ่งแบบนั้นนี่นะ หึๆ.....ดี เจ้าน่ะ จงมีชีวิตอยู่เท่าที่อยากจะมี และจงสิ้นลงในยามที่อยากจะสิ้นเสียเถอะ จอมมารฟ้าที่6 โนบุนากะผู้นี้จักคอยเฝ้าดูเอง

บทพูด1: ถึงเวลาออกรบแล้ว จงเตรียมพร้อมซะ ถึงแม้เป็นทัพที่ยิ่งใหญ่เพียงใด หรือพระพุทธอวตาร ก็ไม่อาจเป็นศัตรูกับข้า แต่กับสงครามแล้วนั้นตนเองจักมีอยู่ได้เช่นไร เรื่องมันก็มีเพียงแค่นั้น

บทพูด2: นายบ่าวงั้นรึ? นั่นสินะ.....ช่วงชิง มอบให้ แล้วช่วงชิงอีกครั้ง .....ไม่สิ ด้วยวิธีนี้จะมีเพียงแต่ข้าที่จะได้กำไรรึ มีอะไร ก็แค่อุปมาอุปไมยเท่านั้น อย่างไรก็ตาม หากข้าทำการชั่งน้ำหนักกับสิ่งนั้นเช่นนั้นแล้ว ทางนั้นจะเป็นเช่นไรกันนะ

บทพูด3: เซอร์แวนท์กับมาสเตอร์รึ การจะใช้งานข้านั้น แต่เดิมแล้วมันคือความไม่เคารพเย่อหยิ่งอันเป็นที่สุด ควรจักต้องสะบั้นคอทิ้งในทันที แต่ถ้าหากโลกไม่เหมาะสมที่ปราศจากเจ้าเช่นกันแล้วล่ะก็ มันก็คงช่วยไม่ได้ล่ะนะ .....ต้องพูดเช่นไรกันนะ .....อา นั่นยังไงล่ะ วินวิน น่ะ วินวิน หึฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะ วินวิน

บทพูด4(มีนบบุอาเชอร์): ร่างสำเนาของข้ารึ หืม พอได้มองร่างของตัวข้าเองดูแล้ว ก็รู้สึกกระสับกระส่ายนิดๆเหมือนกันนะ แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นก็เถอะ ตัวข้าเนี่ยมีความน่ารักน่าเอ็นดูเช่นนั้นอยู่ด้วยรึนี่ หืม พอยิ่งดูแล้วก็ยิ่ง..... หึฮะฮะฮะฮะฮะ! เอ้าอีกนิดสิ จงเข้ามาใกล้อีกนิด .....แล้ว มีอะไร การที่ข้าจะเอ็นดูตัวข้ามันผิดอะไรนักรึไง อุหวา ใบหน้านั่นมันอะไร ทำหน้าราวกับว่าข้าเป็นพวกแก่แดดน่ารังเกียจเลย

บทพูด5(มีนบบุSS): นั้นก็ตัวข้ารึ? หึฮะฮะฮะฮะฮะฮะ! อย่างที่คิดเลยในโลกนี้คงจะมีเพียงตัวข้าเท่านั้นที่จะทำให้ข้าหัวเราะสุดๆเช่นนี้ได้ สมกับที่เป็นตัวข้า นี่แหละตัวข้าๆ! ฮะฮะฮะฮะฮะฮะ! .....แต่ว่า เจ้าอาวุธนั่นน่ะค่อนข้างน่าหวาดหวั่นพอดูเลยนะ ดูดีสุดๆไปเลยไม่ใช่รึไงกัน

บทพูด6(มีชาฉะ): ไม่ได้พบกันเสียนานเลยนะชาฉะ ที่ดูสุขภาพแข็งแรงดีอยู่ก็ดีแล้ว .....หืม ถึงจะเป็นเช่นนั้นก็เถอะ ว่าแล้วเชียวว่าเจ้าน่ะอาจจะเป็นผู้ที่สืบทอดสายเลือดของข้าไปอย่างเข้มข้นที่สุดก็เป็นได้ สมเหตุสมผลแล้ว เพราะแบบนี้ การที่ทำตัวอยู่เหนือเจ้านั่นได้ ก็เป็นเรื่องที่ถูกต้องตามหลักเหตุผลสินะ

บทพูด7(มีนากาโยชิ): คัตสึโซรึ ไอ้เจ้านั่น คิดหาทางทำอะไรที่ไม่ดีอีกแล้วรึ? .....ไม่สิผิดแล้ว เพราะถ้าแค่กำลังหาทางอยู่ล่ะก็ อย่าเพิ่งคาดคะเนอะไรเลยจะดีกว่า นั่นน่ะแม้แต่กับข้าเองแล้วการกุมบังเหียนก็ยังไม่อาจทำได้ จะให้อภัยก็แล้วกัน แล้วก็จงยอมแพ้ซะ แต่เป็นโชคดีสำหรับเจ้าน่ะที่เหมือนจะยังเชื่องอยู่น่ะ อืม ฝากด้วยก็แล้วกัน

บทพูด8(มีโอคิตะอัลเตอร์): เจ้าน่ะ เป็นร่างสำเนาของเจ้าสะบั้นมนุษย์นั่นรึ โห เจ้าสะบั้นมนุษย์นั่น ก็คิดไว้อยู่แล้วล่ะว่าจะสามารถหลุดพ้นจากก้นบึ้งของภาชนะออกมาได้ แต่กลับเป็นผู้ที่ก้าวข้ามผ่านมาจนถึงตรงนี้ได้โดยที่ออกห่างจากความเป็นมนุษย์งั้นรึ หึ หากเป็นเช่นนั้นผู้ที่จะทำให้ข้ามอดม้วยมรณาได้นั้น ก็อาจจะเป็นผู้ที่เป็นเฉกเช่นเดียวกับเจ้าก็เป็นได้

บทพูด9: หือ? ดาบนี่น่ะรึ ก็ไม่ได้มีชื่ออะไรเป็นพิเศษ เป็นสิ่งที่มาจากการหลอมรวมอาวุธของตัวข้าที่มีมากมาย เฉกเช่นเดียวกับข้าที่เป็นเช่นนั้น นั่นสินะ หากจะให้ฝืนเรียก ก็เรียกมันว่าดาบจอมมารก็แล้วกัน .....อะไรนะ? ชื่อดูธรรมดามาก? ว่า.....ยังไงนะ.....
บทพูด10: มิตสึฮิเดะรึ? นั่นสินะ เจ้าหมอนั่น อย่างที่คิดเลยที่มาฟาดฟันกับข้า ด้วยความตั้งที่แท้จริงของตนเองนั่นก็ เอาเถอะ ถึงยังไงก็ตามแต่มันก็เป็นเรื่องที่ไม่อาจจะแก้ไขได้ไปเสียแล้ว ในวันนั้นข้าน่ะ ได้มอดม้วยลงในกองเพลิงสีแดงฉานนั่นไปแล้ว เรื่องมันก็มีเพียงเท่านั้น .....ไม่สิ จะว่าไปก็รู้สึกผิดหวังนิดๆเช่นกัน
บทพูด11(มีคาเงะโทระ):ผู้ที่อยู่เบื้องหน้าข้านั้นคืออวตารของเวสสุวรรณรึนี่ ช่างเป็นคำที่โอ้อวดเสียจริงๆเลยไม่ใช่รึไงกัน ไม่สิ เจ้าที่สวมใส่เทพบารมีนั่นอยู่น่ะ เป็นแค่เพียงอวตารที่หย่อนยานหรอกรึ หึฮะฮะฮะฮะฮะ ท้าวเวสสุวรรณกับจอมมาร ฝั่งใดจะเป็นผู้ที่ฟันฝ่าผ่านไปได้นั้นช่างเป็นเรื่องที่น่าดูชมจริงๆ

บทพูด12(มีโนบุคัตสึ): โนบุคัตสึงั้นหรือ... ไม่พบกันเสียนาน เส้นทางของข้านั้นได้เปิดออกด้วยชีวิตของเจ้า จะแค้นเคืองกันก็ได้ เจ้ามีสิทธิ์จะทำเช่นนั้น ...หืม? เป็นอะไรไป ทำใบหน้าประหลาดเชียว ...เฮ้ย อะไรของเจ้าเนี่ย หยุดทำมือแบบนั้นเลยนะ บอกให้หยุดไงเล่า!

สิ่งที่ชอบ: สิ่งที่ชอบรึ? นั่นสินะ ยังไงก็คงเป็นมนุษย์ล่ะมั้ง .....เป็นอะไรไป? ข้าที่พูดแบบนั้นออกมามันแปลกนักรึ? ถึงอย่างไรข้าที่เป็นศัตรูของพุทธเจ้าแห่งสรรพชีวิตนั้น ก็ไม่ได้เกลียดชังสิ่งเหล่านั้นแต่อย่างใด ทั้งเสียงเจ็บแค้นทั้งความหวาดกลัวที่ได้รับเข้ามาในกายนี้ ก็เป็นการทรมานข้าอย่างเท่าเทียม อีกทั้งยังเป็นสิ่งที่ให้ความบันเทิงด้วย

สิ่งที่เกลียด: สิ่งที่ไม่ชอบรึ? นั่นสินะ ของกินที่รสชาติจืดชืดน่ะ.....มีอะไร? รู้อยู่แล้วงั้นรึ เช่นนั้น นั่นสินะ.....ผู้ที่เอาแต่ยอมแพ้เองก็ไม่ชอบเท่าไร .....อะไรนะ? นั่นเองก็รู้อยู่แล้วงั้นรึ นี่เจ้า รู้จักข้ามากถึงขนาดไหนกัน? ทำเอารู้สึกประหลาดใจนิดๆเลยนะเนี่ย

เกี่ยวกับจอก: โห จอกที่จะมอบความปรารถนาให้ทุกประการสินะ ถึงจะเป็นสีทองประกายแต่กลับไม่ทำให้รู้สึกถึงความสงบเลยแม้แต่นิด แต่ถ้าหากเพื่อที่จะคงสภาพกายของข้าไว้ก็อาจจะได้ใช้งานก็เป็นได้ แล้ว? สิ่งนี้มันใช้งานอย่างไร .....หือ? แบบว่าให้รู้สึกถึงบรรยากาศแล้วใส่เข้าไปข้างในงั้นรึ? อุหวา.....หยาบคาย

มีอีเวนท์: โห เป็นความวุ่นวายอันโดดเด่นและเฉิดฉายเลยไม่ใช่รึไงกัน น่าสนุก ข้าเองก็ไปเข้าร่วมด้วยดีไหมนะ เจ้าน่ะ ฝากถือดาบเอาไว้ด้วย แล้วก็ตามมาซะสิ

วันเกิด: วันที่เจ้าได้ถือกำเนิดออกมางั้นรึ หืม จนป่านนี้แล้วยังมีความรู้สึกแบบที่มีกับพวกถ้วยชาอยู่รึนี่ นั่นสินะ เจ้าน่ะ ลองเอ่ยสิ่งที่ต้องการสักอย่างออกมาดูสิ หึฮะฮะฮะฮะฮะ อย่าได้กลัวไป ถึงข้าจะช่วงชิงทุกสิ่งอย่างมา แต่ก็จะมอบทุกสิ่งอย่างให้เช่นกัน