โอเบรอน

ชื่อ:โอเบรอน (Oberon) 

ID: 316

นักพากย์: Toyonaga Toshiyuki

ผลงานอื่นในFGO: -

ผลงานอื่น: Ryuugamine Mikado จาก Durarara , Nagachika Hideyoshi จาก Tokyo Ghoul , Irie Shouichi จาก Reborn , Tanizaki Junichirou จาก Bungou Stray Dogs

อัญเชิญ: ไง ที่นี่คือคัลเดียเหรอ? เคยได้ยินมาบ้างเหมือนกัน แต่พอได้มาเองจริงๆแล้วก็ทำเอาสั่นเทิ้มเลยล่ะ! โอ๊ะ ต้องแนะนำตัวสินะ ต้องแนะนำตัว ผมคือโอเบรอน ราชาภูติโอเบรอน ถึงจะดูเป็นราชาที่ฉูดฉาดอย่างที่เห็น แต่ก็เก่งเรื่องการทำให้สถานที่นั้นๆสงบร่มเย็นอยู่นะ ถึงจะเพียงแค่เล็กน้อย แต่ขอลองเป็นพลังให้เธอดูก็แล้วกัน... ฝากตัวด้วยนะ?

อัญเชิญ(หลังจบLB6): ...นี่มันอะไร ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้...? อ๋อ งั้นเหรอ จนกว่ามนุษยชาติจะกลับมาเสถียร จะยอมปล่อยให้คำโกหกเป็นคำโกหกต่อไปงั้นสิ? เฮ้อ... ก็ได้ ยอมแล้ว ก็เธอเป็นมนุษย์แบบนั้นนี่นะ ชื่อของผมคือโอเบรอน ถูกเรียกมาแบบนี้แล้วจะยอมให้ยืมพลังก็ได้ ถึงจะรู้สึกรังเกียจจากก้นบึ้งของหัวใจเลยก็เถอะนะ?

[ร่าง1&2]

เลเวลอัพ1: แข็งแกร่งขึ้นนิดหน่อยแล้วหรือเปล่านะ แน่นอนว่าจะทำประโยชน์ให้ได้เลยล่ะ

เลเวลอัพ2: การเติบโตนี่ดีจริงๆเลยนะ... ตราบใดที่ยังคิดถึงเรื่องของขีดจำกัดอยู่น่ะ

เลเวลอัพ3: ราชาภูติ เลเวลอัพ! ...อา จะตอบแทนความพยายามของเธออย่างจริงใจเลยล่ะ

ปลดขั้น1: เป็นไง? นี่คือเสื้อคลุมสำหรับพรางตัวไงล่ะ เวลาบินมันหนาว ก็เลยมีฟูๆรอบคอน่ะ เห็นแบบนี้แต่ว่าเบามากเลยนะ? รูปลักษณ์แบบเจ้าชายเนี่ย มันเป็นภาระจริงๆเลย

ปลดขั้น2: การเติบโตของขั้นวิญญาณ สินะ... การเลเวลอัพคือการพัฒนาขั้นวิญญาณ ส่วนการยกระดับขั้นวิญญาณคือการเปลี่ยนแปลงตัวตนของสิ่งๆนั้นสินะ... หึ หึฮ่าฮ่า เหมือนกับดักแด้เลยไม่ใช่หรือไง...

Battle1: ถ้าไม่รังเกียจที่เป็นผมล่ะก็ ด้วยความยินดีเลยล่ะ ถึงจะถนัดเรื่องการเต้นรำมากกว่าก็เถอะนะ?
Battle2: ราชาภูติโอเบรอน มาเยือนอย่างองอาจแล้ว! แหม น่าสนุกอยู่นิดๆนะเนี่ย

Battle3: ถ้าเป็นการต่อสู้ที่เลี่ยงไม่ได้ก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ มาจัดการกันเลยเถอะ
สกิล1: เอาล่ะ ต่อจากนี้ไปต่างหาก

สกิล2: มาคิดแผนให้ดีกันเถอะ

สกิล3: อะไร นี่ไม่ใช่พลังของผมซักหน่อย

สกิล4: ขอบคุณนะ... จะพยายาม

สกิล5: คิดว่าไงบ้างล่ะ บลังก้า

สกิล6: อา... รู้แล้วล่ะ

คอมมานด์การ์ด1: ก็ดีนี่!

คอมมานด์การ์ด2: หวั่นๆใจอยู่นิดหน่อยนะ

คอมมานด์การ์ด3: ออกจะน่าสงสารไปหน่อยหรือเปล่า

การ์ดโฮกุ1: แม้จะเป็นการต่อสู้ ก็สู้อย่างสงบสุขกันเถอะ... เนอะ?

การ์ดโฮกุ2: เรื่องราวของความฝันอันอบอุ่น

การ์ดโฮกุ3: ฝากด้วยนะ ทุกคน

โจมตี1: เอาล่ะ!

โจมตี2: ไปเลย ไปเลย!

โจมตี3: ประกายแสงแห่งชีวิต

โจมตี4: รอยแผลแห่งความฝัน

โจมตี5: เกราะแห่งธีซีอัส

โจมตี6: โทษทีนะที่เป็นของทำเองน่ะ!

โจมตี7: ธนูแห่งฮิปโปลิเต้!

โจมตี8: แหม ก็... นี่มันป่านี่นา?

โจมตี9: ไปแบบเต็มกำลัง!

โจมตี10: แฟรี่ ดัสท์!

โจมตี11: ทางนี้ๆ!

โจมตี12: อุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!

โจมตี13: ผ้าเตี่ยวแห่งเฮอคิวลิสไงล่ะ!

โจมตี14: โทษทีนะ! จากนี้ห้ามเข้า
Extra Attack1: โก!
Extra Attack2: ราวกับดาวตก ที่รวดเร็วยิ่งกว่าความทรงจำ!

Extra Attack3: ฮิ้ว! สมกับเป็นสปีดสตาร์!

โฮกุ1: สิ่งที่ผมทำได้... ก็มีเท่านี้ล่ะ เธอผู้ใสซื่อ เมื่อผ่านพ้นราตรีในคิมหันต์ไปได้แล้วนั้น จักไม่อาจสัมผัสถึงรักได้อีก สิ่งอันแสนคำนึงหา... [Wry Rhyme Goodfellow(เรื่องราวแห่งความฝันที่บดบังฟากฟ้าแดนไกล)]

โฮกุ2: การหลับไหลเป็นสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ม่านแห่งราตรี นกกระจาบแห่งรุ่งสาง ไม่ว่าใครต่างก็พบเจอความฝันได้ทั้งนั้น ไม่ว่า... จะเป็นผู้ใดก็ตาม

โฮกุ3: รู้อยู่แล้วล่ะ... ไม่ว่าใคร ต่างก็อยากมีความสุขมากกว่าที่เป็นอยู่ซักนิดก็ยังดีใช่ไหมล่ะ? ย่อมได้... [Wry Rhyme Goodfellow(เรื่องราวแห่งความฝันที่บดบังฟากฟ้าแดนไกล)]

ดาเมจจากโฮกุ: พลาดซะแล้ว... จนตรอกแล้วสิ!

ดาเมจ: โอ๊ย!

แพ้1: ชีวิตย่อมหายไป... พร้อมกันกับความรัก มันก็เป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้วล่ะ...

แพ้2: โทษทีนะ เหมือนว่าจะมาได้เท่านี้ล่ะ... ทุกคน ฝากมาสเตอร์ด้วยนะ

สู้เสร็จ1: ผมเองถ้าจะทำก็ทำได้เหมือนกันนะ แค่นั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างเดียว ไม่ถือว่าเป็นพระราชาหรอก

สู้เสร็จ2: จบแล้วเหรอ? ถึงจะเป็นศัตรู แต่การที่ต้องจัดการเนี่ยก็ทำเอารับไม่ค่อยได้เลยล่ะ

Myroom

ความสัมพันธ์1: ความสัมพันธ์ของเราแน่นแฟ้นขึ้นมาหน่อยแล้วงั้นเหรอ? แบบนั้นก็ค่อยยังชั่ว ถ้ามีเรื่องทุกข์ใจอะไรล่ะก็บอกได้เสมอเลยนะ จะคอยให้คำแนะนำเอง

ความสัมพันธ์2: ปีกนี่น่ะเหรอ? เป็นของจริงอยู่แล้วล่ะ จะเป็นปีกนก ปีกมังกร หรือครีบปลาก็ดีทั้งนั้นเลย~ แต่สิ่งที่งดงามที่สุดในโลกของธรรมชาตินั้น ยังไงก็ต้องเป็นลวดลายของผีเสื้อนั่นล่ะ

ความสัมพันธ์3: โอ๊ะ? มีเรื่องอะไรดีๆเกิดขึ้นเหรอ? แหม... ก็เธอที่ขยันขันแข็งมาตลอด ตอนนี้กลับทำตัวสบายๆ แบบนี้นี่นา น่าเสียดายจังเลย ที่เตรียมน้ำชาเอาไว้สำหรับช่วงเวลาแบบนั้นไม่ได้

ความสัมพันธ์4: อืม... มาพูดคุยไร้สาระแบบนี้ มันจะดีเหรอ? ก็เธอยุ่งอยู่นี่นา? ที่จริงแล้วผมเองก็ยุ่งอยู่เหมือนกัน เอาไว้... ค่อยมาคุยกันที่หลังนะ?

ความสัมพันธ์5: มีคำพูดที่ว่า ถ้าหากโกหกมากๆเข้าก็จะกลายเป็นความจริงได้ใช่ไหมล่ะ แต่รู้ไหม ว่าคำพูดนั้นนั่นล่ะที่เป็นคำโกหก? ถึงจะโกหกซักเท่าไหร่ คำโกหกก็ยังคงเป็นคำโกหกอยู่ดี ที่ผมจะบอกก็คือ... ก็ ช่วยคิดซะว่านี่เป็นแค่ความฝันชั่วข้ามคืนก็แล้วกันนะ

บทพูด1: ไปบุกโจมตีกันเลยมาสเตอร์! ดีล่ะ~ เล่นมันเลย~!

บทพูด2: ก็เป็นราชาภูตินี่นา ต้องเข้าใจถึงความสัมพันธ์นายบ่าวอยู่แล้ว สิ่งสำคัญก็คือการปัดความรับผิดชอบให้คนอื่นใช่ไหมล่ะ?

บทพูด3: มาถามผมเรื่องความสัมพันธ์ที่มีต่อมาสเตอร์น่ะเหรอ? ถ้าเกิดไม่ใช่เพราะชอบล่ะก็ คงไม่ตอบรับการอัญเชิญมาหรอกนะ

บทพูด4(มีแคสเธอเรีย): อาเธอเรียคนนั้น... ตกใจหมดเลยล่ะ แม้แต่เธอก็อยู่ด้วยเหรอเนี่ย... คัลเดียเป็นที่ๆเต็มไปด้วยความฝันจริงๆเลยนะ

บทพูด5(มีมุรามาสะ+จบLB6): มุรามาสะไม่ใช่เหรอนั่น! ช่วยตีดาบให้ผมตามที่สัญญาไว้ด้วยสิ... เอ๊ะ? ไม่ใช่เหรอ? ไม่ใช่มุรามาสะที่ผมรู้จักเหรอเนี่ย... ถ้าแบบนั้นสัญญาก็ถือว่าเป็นโมฆะแล้วสิ... น่าเสียดายจัง

บทพูด6(มีกาเรส): กาเรส? หึ ใครล่ะนั่นน่ะ?

บทพูด7(มีมอร์แกน): ช่วยอย่าให้ผมร่วมทีมกับมอร์แกนได้หรือเปล่า? เธอคนนั้น เกลียดผมเข้าไส้เลยนี่นา ถึงจะบินหนี เธอก็ยังคว้าไปบีบจนเละได้อยู่ดี อ๊ะ แต่ว่าเธอเกลียดแมลงนี่นา ผมอาจจะกลายเป็นฝ่ายถูกเมินแทนก็ได้ล่ะมั้ง?

บทพูด8(มีเมบด์,SS): เดี๋ยวสิๆ~ เมบด์จังสุดยอด! แหม พอใช้ชีวิตอยู่เพื่อความรักแล้วก็จะกลายเป็นแบบนั้นไปสินะ เธอคนนั้นเนี่ย ผมชอบแบบนี้มากกว่านะ เหมือนว่ากำลังใช้ชีวิตอยู่อย่างเป็นอิสระเลยน่ะ~

บทพูด9(มีเช็คสเปียร์): "ถึง วิลเลี่ยม เช็คสเปียร์ ต้องขอบขอบพระคุณสำหรับบทละครอันแสนวิเศษนะครับ ถือว่าเป็นสมบัติล้ำค่าสำหรับผมเลยล่ะ จะเก็บเอาไว้อย่างดีจนวันตายเลยครับ" ... ช่วยเอาจดหมายนี่ ไปส่งให้ไอ้เวรนั่นทีได้ไหม? ...อ๋อ ระวังด้วยนะ พอดีว่าผสมพิษลงไปในผนึกจดหมายซะเต็มที่เลย อย่าเผลอไปแตะต้องล่ะ?

บทพูด10(มีเนิสเซอรี่): สวัสดี คุณหนูผู้แสนวิเศษ ถ้าไม่มีผู้อ่านเหลืออยู่แล้ว ผมว่าจะจัดงานเลี้ยงน้ำชาน่ะ พอถึงตอนนั้นแล้วมาร่วมงานด้วยได้หรือเปล่า? ...อ๋อ งั้นเหรอ ก็กะไว้อยู่แล้วล่ะว่าต้องเป็นแบบนั้น

บทพูด11(มีเมอลิน): จอมเวทแห่งบุปผาเมอลิน ดีใจจังเลย อยากจะลองเจอกันซักครั้งมานานแล้วล่ะ ถ้าไม่มีแมลงดอกไม้ก็จะผสมพันธ์ไม่ได้ ส่วนแมลงถ้าไม่มีดอกไม้ก็จะมีชีวิตอยู่ไม่ได้ ไม่ว่าสำหรับฝั่งไหนก็เป็นสิ่งจำเป็นที่ขาดไม่ได้เลยล่ะ ...เหมือนกับความสัมพันธ์ของคำโกหกและความจริงเลย น่าตื่นเต้นใช่ไหมล่ะ?

สิ่งที่ชอบ: หืม? สิ่งที่ชอบเหรอ? แหม เยอะซะจนบอกไม่หมดในคำเดียวเลยล่ะ~

สิ่งที่เกลียด: สิ่งที่เกลียดก็คงจะเป็น การทวงหนี้ล่ะมั้ง ซักวันจะตอบแทนคืนให้อยู่แล้วล่ะ เพราะงั้นอยากให้เธอเชื่อมั่นในความจริงใจของผมหน่อยนะ

เกี่ยวกับจอก: จอกศักดิ์สิทธิ์ ต้องอยากได้อยู่แล้วล่ะ! ทั้งงดงาม ทั้งดูเลอค่า แถมยังทำให้ความปรารถนาทุกอย่างเป็นจริงได้ด้วยใช่ไหมล่ะ? โอเบรอนน่ะ ย่อมต้องการของหายาก และเปล่งประกายอยู่แล้ว ยิ่งเป็นของๆคนอื่นล่ะก็ ยิ่งอยากได้เข้าไปใหญ่เลย

มีอีเวนท์: เสียงดังโหวกเหวกจังเลย อะไรล่ะเนี่ย? อ๋อ อีเวนท์เหรอ... ถ้างั้น ก็ต้องรีบเตรียมตัวแล้วสิ!

วันเกิด: สุขสันต์วันเกิดนะมาสเตอร์ จะให้อะไรเป็นของขวัญวันเกิดดีนะ ถ้าเธอได้รับในสิ่งที่ตัวเองต้องการจริงๆก็คงจะดีน่ะสิ ก็เพราะว่า ถึงจะได้รับของที่คุณค่าจะลดลงไปในวันพรุ่งนี้ คงไม่มีความสุขหรอกใช่ไหมล่ะ?

(ร่างดำ จบLB6และผ่านด่านอินเตอลูทก่อนถึงจะปลดได้)

ปลดขั้น3: ไง เจ้าคนดีไร้ที่สิ้นสุด ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ~ มาถึงขั้นนี้ทั้งที่รู้ดีแก่ใจอยู่แล้วใช่ไหมล่ะ? ถ้างั้นจะยอมคบค้าสมาคมด้วยอย่างยินดีเลยก็ได้ ยังไงซะ "ความดี" เนี่ยมันก็ให้ความรู้สึกดีอยู่แล้ว... ก็ถ้ายิ่งดีมากขึ้นไปอีกเท่าไหร่ มันก็ยิ่งแปรเปลี่ยนไปเป็นเป็นรสนิยมอันเลวร้ายยิ่งขึ้นไปอีกไงล่ะ

ปลดขั้น4: ท้องฟ้าไร้ก้นบึ้ง ชีวิตอันกลวงเปล่า คุณค่าของความยินดีที่จะตกลงในวันพรุ่ง ความขมขื่นที่ถูกลืมเลือนไปเมื่อวันวาน สิ่งที่งดงามนั้นมีรากฐานอันน่ารังเกียจ ส่วนสิ่งที่น่ารังเกียจนั้นก็มีรากฐานอันงดงาม... เหอะ น่าขำซะจริง เชื่อจริงๆงั้นเหรอว่าชีวิตมันมีแก่นสารถึงขนาดนั้นน่ะ? ...นี่ ช่วยบอกทีสิบลังก้า เรื่องราวของเธอ เป็นไปตามที่เธอต้องการแล้วหรือเปล่าล่ะ?

เลเวลอัพ1: อะไรล่ะนั่น น่าขำ อยากหัวเราะจริงๆ ...เอาของมามอบให้ข้าแล้วมันจะได้อะไรขึ้นมากัน?

เลเวลอัพ2: ย่อมได้ ต้องการกำลังรบใช่ไหมล่ะ ข้าเองก็ไม่อยากออมมือด้วย ขอยอมรับไว้ก็แล้วกัน

เลเวลอัพ3: อ๋อ เลเวลอัพ... ก็ดีนี่?

Battle1: เป็นพวกที่ไร้สาระซะจริงๆ
Battle2: อา จะขอพูดจากใจจริงหน่อยก็แล้วกัน ตอนนี้กำลังของขึ้นอยู่พอดีเลยล่ะ
Battle3: ให้ใช้วิธีตามแบบของข้าก็ได้งั้นเหรอ? แบบนั้นไม่ทำให้ใครมีความสุขได้หรอกนะ

สกิล1: คึฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! เยี่ยมเลย วิเศษมาก

สกิล2: บ้าบิ่นซะจริง... ทำเอาอยากอ้วกออกมาเลย!

สกิล3: ฮ๋าาาาา!

สกิล4: ไปกันเลยไหม

สกิล5: เอาล่ะ

สกิล6: แปลกจังนะ

คอมมานด์การ์ด1: เกะกะลูกตาใช่ไหมล่ะ?

คอมมานด์การ์ด2: อย่าซ่อนตัวไปเลย

คอมมานด์การ์ด3: ย่อมได้

การ์ดโฮกุ1: จงร่วงหลนลงไป... สู่เบื้องลึก

การ์ดโฮกุ2: ย่อมได้! ท้องฟ้ายามสายัณห์ จักมาเยือนอีกครา!

การ์ดโฮกุ3: ปลายทางนั้น... ไม่มีแสงสว่างแม้แต่สายเดียว

โจมตี1: ธีซีอัส!

โจมตี2: นี่ล่ะ!

โจมตี3: เหล่าฝูงแมลง!

โจมตี4: อย่าขยับล่ะ 

โจมตี5: อ๋า น่ารำคาญจริง!

โจมตี6: อยากได้เหรอ? งั้นจะมอบให้ก็แล้วกัน

โจมตี7: เฮอคิวลิส!

โจมตี8: ขอแสดงความเสียใจด้วย

โจมตี9: ฮิปโปลิเต้!

โจมตี10: เข้ากันเลย เข้ากันเลย~

โจมตี11: ก็เป็นแมลงนี่นะ

โจมตี12: ได้ดูถูกข้าหรือเปล่าล่ะ?

โจมตี13: เหล่าซากศพ!

โจมตี14: นี่แน่ะ ขอบคุณสำหรับอาหารนะ

Extra Attack1: เวสเปอร์! ประมาณนี้หรือเปล่านะ~?
Extra Attack2: สนุกหรือเปล่าล่ะ? น่าริษยาซะจริง!

Extra Attack3: ฟูลคอร์สไงล่ะ! ขอรับไปล่ะนะ

โฮกุ1: สิ่งที่ข้าจะต้องพูดนั้น... ไม่มีอีกแล้ว! ーーーทุกสิ่งทุกอย่าง คือฝันในคืนกลางฤดูร้อน

โฮกุ2: ม่านแห่งราตรี นกกระจาบแห่งรุ่งสาง จุดจบแห่งความฝัน... อันเน่าเปื่อย จนกัดกินย่ำสนธยาเสีย--- [Lie Like Vortigern (ดวงตาแห่งฝั่งที่ร่วงหล่นไปกับขอบฟ้าแดนไกล)]

โฮกุ3: อย่ามารวมตัวกันที่ข้านะ... ทำเอาอยากจะอ้วกอยู่แล้ว อย่างพวกเจ้าจะเตรียมการจุดจบที่เหนือยิ่งกว่านี้ได้หรือเปล่าล่ะ! ตายซะ... ตายซะ... ตายซะ

ดาเมจจากโฮกุ: น่ารังเกียจเสียจริง!

ดาเมจ: หึ

แพ้1: จะยังไง... ก็ได้อยู่แล้วล่ะ ข้าก็เป็นเพียงแค่ความฝันชั่วขณะ ที่ใครซักคนฝันเห็นเท่านั้น

แพ้2: ก็ไม่ได้เจ็บใจอะไรหรอกนะ? แต่ถ้าเจอกันคราวหน้าล่ะก็... จะฆ่าทิ้งซะเลย

สู้เสร็จ1: จะแพ้หรือชนะซากศพก็ยังคงเพิ่มจำนวนขึ้นเท่านั้นล่ะ ผู้ที่จะยินดีก็คงมีแต่พวกแมลงล่ะมั้ง

สู้เสร็จ2: เจอของหนักเข้าให้แล้วสิ ทำปีกข้าเป็นแผลซะได้... แต่ก็เป็นแค่ของปลอมอยู่แล้วล่ะนะ

Myroom

ความสัมพันธ์1: แมลงศัตรูพืชนั้นเป็นสิ่งที่ต้องกำจัดทิ้ง ลองตั้งใจทำความสะอาดห้องดูบ้างไหมล่ะ? คำว่าจะยังไงก็ได้เนี่ย มีหมายความว่า จะยังไงก็ช่างไงล่ะ

ความสัมพันธ์2: ลากข้าไปนู่นไปนี่นี่มันสนุกนักเหรอ? น่าจะได้เห็นก้นบึ้งแล้วไม่ใช่หรือไง... หือ? จริงด้วยสินะ ข้าว่าเธอมันยังไงๆในฐานะมนุษย์จริงๆนั่นล่ะ

ความสัมพันธ์3: น่าเบื่อจังเลยนะ แต่ก็ไม่อยากเคลื่อนไหวอะไรเองด้วย... อา~ ราชาภูติที่เคยมุ่งมั่นจะช่วยโลกหายไปไหนซะแล้วน้า~ นี่สินะที่เรียกว่าอาการหมดไฟ ...แต่ก็ช่างเถอะ ไปกินเมล่อนที่โรงอาหารดีกว่า

ความสัมพันธ์4: อ๋าาา! สุดจะทนแล้วเฟ้ย! พวกเจ้า อย่างน้อยตอนคนเค้ากำลังนอนอยู่ก็ช่วยเงียบๆกันหน่อยไม่ได้หรือไง! มาสเตอร์! มีสเปรย์ไล่แมลงหรือเปล่า?

ความสัมพันธ์5: ข้าก็ไม่ได้วิเศษวิโสอะไรหรอก ไม่ว่าจะมีสิ่งสำคัญหรือไม่ ใครๆต่างก็ต้องฝันถึงจุดจบกันทั้งนั้น ความตายที่ไม่ใช่ความรับผิดชอบของเธอ... ตอนจบที่พวกเธอไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้... ในยามใดที่คิดว่าจะช่วยเหลือสิ่งเหล่านั้น ย่อมต้องมีมนุษย์อยู่ที่นั่นอย่างแน่นอน

บทพูด1: โทษทีนะ~ พอดีว่ากำลังพักผ่อนอยู่น่ะ... อย่ามาคุยกันจะได้ไหม?

บทพูด2: ความสัมพันธ์นายบ่าว? นั่นเป็นคำที่เลวร้ายที่สุดติดหนึ่งในห้าของโลกนี้เลยล่ะ

บทพูด3: ข้ากับเธอก็เป็นความสัมพันธ์จากพันธสัญญาใช่ไหมล่ะ มีอื่นใดอีกหรือไง?

บทพูด4(มีแคสเธอเรีย): สุดท้ายก็ไปถึงที่หมายได้แล้วสินะ ช่างเป็นเด็กสาวที่โง่เง่าเกินเยียวยาเสียจริง...

บทพูด5(มีบาเกส): ข้าก็คิดนะว่าทำเรื่องไม่ดีกับบาเกสไปน่ะ? อืม แต่ก็ ตัวเองทำตัวเองนั่นล่ะนะ ยังไงเดิมทีเธอก็พังทลายอยู่แล้วนี่นา ถ้าจะมาแค้นเคืองข้าล่ะก็ถือว่าผิดประเด็นแล้วล่ะมั้ง?

บทพูด6(มีบาวานห์ ซิธ): เอ๋~? เรียกบาวานห์ ซิธจากอาณาจักรภูติ ไม่ใช่จากในประวัติศาสตร์ปกติมาด้วยเหรอเนี่ย? ...หรือว่า คิดว่าฟื้นคืนชีพให้เธอได้กันล่ะ? ดอกไม้มารนั้น ไม่ว่ายังไงก็เป็นดอกไม้มารอยู่วันยังค่ำนั่นล่ะ?

บทพูด7(มีเมลูซีน): อ๊ะ แย่ล่ะ อัลบีออนก็อยู่ด้วยเหรอเนี่ย ล่าถอย ล่าถอย... แต่ว่า น่าเสียดายจังเลยนะ ถ้าบีสต์ที่น่ารังเกียจนั่นดูดกลืนอัลบีออนเข้าไปแล้วจะเป็นยังไงเนี่ย... ออกจะน่าสนใจแท้ๆเชียว~

บทพูด8(มีมอร์แกน): เจ้าเคยเป็นศัตรูคู่แค้นของข้าเลยล่ะ ถ้าเจ้าไม่ทำเรื่องไร้สาระพรรค์นั้นลงไปล่ะก็ ข้าคงไม่ได้ถือกำเนิดขึ้นมาแล้ว ข้าทุ่มเทพลังทั้งหมดเท่าที่มีเพื่อที่จะฆ่าเจ้า ทั้งอย่างนั้น ข้ากลับไม่ได้เป็นสักขีพยานในการตายของเจ้าซะได้... เพราะงั้น ขอบอกเอาไว้ก่อนเลยนะ หนังสือภาพที่เจ้าเป็นคนวาดน่ะ ข้าไม่ได้รังเกียจหรอก

บทพูด9(มีเซ็กเทาว์): เรด แรบบิท!? ...อ๊ะ ไม่ใช่สิ ผิดคน... เอ้ย ผิดม้างั้นเหรอ... หมอนั่นนี่สุดยอดไปเลยแฮะ แม้แต่ในฝั่งนี้ก็ยังมีคาแรกเตอร์แบบนั้นเหรอเนี่ย... เพราะงี้ถึงได้มีชีวิตรอดไปจนถึงท้ายที่สุดสินะ

บทพูด10(มีราชาLBอื่นๆ): เหล่าราชาแห่งลอสเบลท์? แน่นอนว่าต้องเคารพอยู่แล้วสิ! ก็สุดท้ายแล้ว ไม่ว่าจะหน้าไหนๆก็ยอมจำนนต่อคัลเดียใช่ไหมล่ะ? ช่างเลิศเลออะไรอย่างนี้! สมแล้วที่เป็นองค์ราชา! ...อ๋อ แต่ว่าอย่าเอาข้าไปรวมกับเจ้าพวกนั้นล่ะ? เจ้าพวกนั้นมันก็แค่หมาขี้แพ้น่าสมเพช ส่วนข้าคือม้าตัวเต็งที่ทำเป้าหมายของตัวเองจนสำเร็จลุล่วงได้ยังไงล่ะ

สิ่งที่ชอบ: มาถามถึงสิ่งที่ชอบกับข้าแบบนี้ กล้าหาญซะจริงนะ? ข้าล่ะไม่เข้าใจโครงสร้างทางจิตใจของเธอเอาซะเลย... อา เรื่องนั้นก็ส่วนเรื่องนั้น สิ่งที่ชอบแน่นอนว่าต้องเป็นมาสเตอร์อยู่แล้วล่ะ~♪ จากนี้ก็ฝากตัวด้วยน้า♪

สิ่งที่เกลียด: สิ่งที่เกลียดสินะ... มีเยอะซะจนพูดออกมาได้หมดในคำเดียวเลย ก็ "ทุกสิ่งทุกอย่าง" นั่นล่ะ

เกี่ยวกับจอก: จอกศักดิ์สิทธิ์อัดแน่นด้วยโคลนตมเต็มไปหมด เหมือนกับโคลนตมในยามที่ตัวข้าผู้ปรารถนาจุดจบถือกำเนิดขึ้นมาก็ไม่ปาน... ความปรารถนาของมนุษย์น่ะ มันก็แบบนั้นใช่ไหมล่ะ?

มีอีเวนท์: อีเวนท์ยุ่งยากหรือเปล่าล่ะ? แต่ก็พยายามเข้านะ! ก็ข้าชอบมองดูมาสเตอร์ที่พยายามอยู่ในทุกๆวันเลยนี่นา

วันเกิด: จะให้ข้าอวยพรวันเกิดเนี่ยนะ เอาจริงดิ?

[โซนคอสตูม]

ร่างขาว

ปลดชุด[ซัมเมอร์ปริ๊นซ์ผู้สดชื่น]: หยุดโบกไม้โบกมือเหมือนสนิทกันซักทีได้หรือเปล่า! เห็นแบบนี้ผมก็เป็นคนดังนัมเบอร์วันในอาณาจักรภูตเลยนะ ...ก็ว่าไปนั่นแหละ ราชาภูตโอเบรอน คราวนี้ก็แอบมาเข้าร่วมเป็นพันธมิตรด้วยแล้ว อา... แต่ก็ คงไม่ค่อยได้เข้าร่วมเซอแวนท์เฟสมากนักหรอก อะไรเล่า ก็แค่อากาศมันร้อนเลยไม่ถูกกับคนเยอะๆ เท่านั้นเอง
บทพูด(มีอาเธอเรียSS): หืม? ไปได้ชุดนี้มาจากไหนน่ะเหรอ? ฮะๆๆ คงไม่ต้องปิดบังไปหรอก พอดีเป็นของที่เก็บได้ระหว่างเดินเล่นน่ะ นี่อาจเป็นฤดูร้อนที่มีแค่ครั้งเดียว… ไม่สิ เป็นฤดูร้อนที่ตามความเป็นจริงแล้วไม่มีทางมีได้แม้แต่ครั้งเดียวนี่นา ก็ต้องอยากให้แต่งตัวเต็มที่กับหน้าร้อนมากกว่านี้หน่อยใช่ไหมล่ะ?
เกี่ยวกับชุด: หน้าร้อนของคัลเดียนี่ครึกครื้นดีจังนะ พอเป็นช่วงเวลาแบบนี้ ขนาดเซอแวนท์ที่ปกติเอาแต่ทำตัวขึงขังก็ยังคุยด้วยง่ายขึ้นเยอะเลย …ถ้างั้น พวกเราเองก็ออกไปกันบ้างสิ …ไหนๆ ก็เป็นหน้าร้อนทั้งที นานๆ ครั้งก็ต้องแสดงด้านที่พึ่งพาได้ให้เห็น เหมือนกับเจ้าชายในนิทานบ้างล่ะเนอะ?

Battle1: ร้อนๆ แบบนี้ ไปแบบสบายๆ กันเถอะ
Battle2: อืม~ ท้องฟ้าสีคราม ทะเลสีคราม ชายหาดแถวนี้นี่สุดยอดไปเลยนะ
Battle3: อุตส่าห์มีงานเทศกาลทั้งทียังตั้งสู้อีกเหรอ? ต้องให้ความสำคัญกับจิตใจรักสนุกด้วยนะ
สกิล1:หืม? ใช้ได้นี่
สกิล2: ว่ายน้ำเนี่ย ขอผ่านแล้วกันนะ
สกิล3: ต้องรวมพลังกัน ใช่ไหมล่ะ?
สกิล4: ร้อนเหรอ? ทนไว้ๆ
สกิล5: อืม ไอติมนี่อร่อยจังนะ
สกิล6: เติมน้ำตาลหน่อยๆ
คอมมานด์การ์ด1: งั้นเหรอ?
คอมมานด์การ์ด2: ไปเดี๋ยวนี้ล่ะ
คอมมานด์การ์ด3: ยุ่งยากนิดหน่อยนะ?
การ์ดโฮกุ1:ใกล้ชิดกับธรรมชาติบ้างก็ดีนะ
การ์ดโฮกุ2:โอ๊ะ เปิดใช้งานกับดัก! ขอเชื้อเชิญสู่ป่าแห่งภูต!
การ์ดโฮกุ3:แสงแดดใต้ร่มไม้เองก็ไม่เลวนะ
โจมตี1: แบบนั้นแหละ
โจมตี2: จัดการมันเลย
โจมตี3: ภาพลวงตาหน้าร้อน
โจมตี4: ประกายแสงแห่งความฝัน
โจมตี5: ตรงนั้น!
โจมตี6: ของแฮนด์เมดไงล่ะ!
โจมตี7: อ๊ะ ตรงนั้นอันตรายนะ
โจมตี8: เผลอทำลงไปซะแล้วสิ
โจมตี9: เวทอาคมโอเบรอนไงล่ะ!
โจมตี10: หน้าร้อนก็ต้องดอกไม้ไฟ! ใช่ไหมล่ะ?
โจมตี11: ฮ่า! ฮึ้บ…!
โจมตี12: ถ้ามีดนตรีด้วยก็คงดีสิ
โจมตี13: หน้าระรื่นเกินไปแล้วนะ เธอน่ะ
โจมตี14: เงียบๆ หน่อยนะ?
Extra Attack1: ซัมเมอร์ชู้ต!
Extra Attack2: ไม่มีเมฆหางเครื่องบินออกมาหรอกนะ!
Extra Attack3: ฮิ้ว ชักจะคึกขึ้นมาแล้ว!
ดาเมจ1: ขอกลับได้หรือยัง!?
ดาเมจ2: อึ๋ย
แพ้1: เอาเถอะ ชุดว่ายน้ำเองก็ได้ใส่แล้ว ถือว่าลัคกี้แล้วล่ะมั้ง…
แพ้2: พลังไม่พอเหรอ… ขอถอยก่อนก็แล้วกัน ยังมีไอติมสำรองอยู่ใช่ไหม?
สู้เสร็จ1: เห็นไหม ก็ไปได้สวยใช่ไหมล่ะ? ถึงจะใส่ชุดว่ายน้ำ แต่เรื่องที่ต้องทำก็ไม่เปลี่ยนไปหรอก
สู้เสร็จ2: เอาล่ะ ไปรับลมเย็นๆ กันดีกว่า คงยังไม่ลืม ว่าผมเป็นราชาแห่งป่าฤดูใบไม้ผลิใช่ไหมล่ะ?

ร่างดำ
ปลดชุด[ซัมเมอร์อันไม่สบอารมณ์・โอเบรอน]: หวา ไม่อยากจะเชื่อ นี่ไล่ตามกระทั่งข้าในร่างฝั่งนี้เลยเหรอ... น่าจะรู้อยู่แล้วนี่ว่ามายุ่งกับคนโกหกไปก็ไม่ได้อะไรน่ะ? รู้ทั้งรู้แต่ยังทำแบบนี้อีกก็คงหมดทางเยียวยาแล้วล่ะ งั้นจะมาลองมุ่งไปสู่... ก้นบึ้งของขุมนรก ที่ไม่มีอยู่จริงด้วยกันไหมล่ะ?

เกี่ยวกับชุด: ชุดว่ายน้ำเข้ากันดีงั้นเหรอ? ฮะๆๆ ขอบคุณสำหรับความเห็นที่โคตรจะยังไงก็ช่างนั่นจากใจเลยล่ะ ...อย่ามาตลกนะเว้ย!! นี่คิดว่าใส่เพราะอยากใส่หรือไง? หน้าร้อนก็น่ารำคาญ ทะเลเองก็น่ารำคาญ! จะให้ราชาแมลงไปว่ายน้ำหรือไง! มีแต่จะจมเท่านั้นแหละ เลยทำได้แค่อยู่บนหาดทรายสีขาวแล้วจ้องหน้าโง่ๆ ของมาสเตอร์ที่เอาแต่ว่ายน้ำสบายใจเฉิบแค่นั้นแหละ ...หืม? "อยากฟังความเห็นมากกว่าคำบ่นนะ" งั้นเหรอ? ...นั่นสินะ ส่วนชุดว่ายน้ำของทางนั้นก็... เอาเถอะ ก็คงดีกว่าชุดสำหรับออกรบนั่นแหละ?

Battle1: ให้สู้เหรอ? ถามจริง? มารีสอร์ตทั้งทีแต่ดันไม่มีคู่มาด้วยเนี่ยนะ?
Battle2: อย่าคาดหวังเรื่องสวยหรูเชียวล่ะ ก็ดำมืดทั้งกายทั้งใจอย่างที่เห็นนี่แหละ

Battle3: ก็เอาสิ จะรีบจัดการให้จบๆ แล้วกัน จะบอกลาให้เร็วยิ่งกว่าจั๊กจั่นเลย
สกิล1: ออมมือไม่เป็นหรอก!

สกิล2: เป็นไรไป ลืมของเหรอ?

สกิล3: หนึ่ง สอง!

สกิล4: ให้ปลุกไหมล่ะ

สกิล5: ก็... นานๆ ทีน่ะนะ

สกิล6: เฮ้อ... ลมเย็นจริงๆ

คอมมานด์การ์ด1: เห จุ้นจ้านอยู่เรื่อย

คอมมานด์การ์ด2: ซื่อตรงดีนี่?

คอมมานด์การ์ด3: เตะให้กระจุยเลย

การ์ดโฮกุ1: ไม่เห็นจะเข้ากับประเทศทางใต้ซักนิด...!

การ์ดโฮกุ2: จงดูซะเถอะ... ท้องฟ้าสีชาด อันไร้ซึ่งแสงสว่าง!

การ์ดโฮกุ3: วันหยุดพักผ่อน... จบลงเท่านี้แล้ว

โจมตี1: ตั๊กแตนตำข้าว!

โจมตี2: สนุกไหมล่ะ!

โจมตี3: คอล!

โจมตี4: สมเป็นฤดูร้อนใช่ไหมล่ะ!?

โจมตี5: โดนไปซะ!

โจมตี6: เอ้า พาสๆ

โจมตี7: ได้ตัวล่ะ!

โจมตี8: น่าเสียดายนะ!

โจมตี9: เอาไปกิน!

โจมตี10: ไม่ปล่อยให้หนีหรอก!

โจมตี11: ไปแบบสบายๆ หน่อยแล้วกัน

โจมตี12: ละอองสะเก็ดไฟ ไงล่ะ

โจมตี13: มอร์แกนนนนนน!!

โจมตี14: คลื่นยักษ์ไงล่ะ ลองโต้ดูสิ!

Extra Attack1: สนุกหรือเปล่าน่ะเหรอ? ไม่มีทางซะหรอก!!
Extra Attack2: เพราะมัวแต่ระรื่นเลยต้องเจอแบบนี้ไงล่ะ!

Extra Attack3: สำหรับการเล่นสนุกแล้ว ถือว่าราคาแพงไปหน่อยนะ!

ดาเมจ1: ดันร้อนขึ้นมาซะได้...!

ดาเมจ2: เดี๋ยวสิ?

แพ้1: พลาดล่ะสิ ถอยก่อนๆ แหม ค่อยยังชั่วนะเนี่ยที่ไม่ต้องว่ายน้ำ!

แพ้2: ขับไล่สิ่งชั่วร้ายเหรอ? ช่างสังเกตดีนี่ จะจำหน้านั้นเอาไว้แล้วกัน

สู้เสร็จ1: เห็นใส่ชุดลำลองก็เลยประมาทเหรอ~? เดิมทีข้าก็ไม่ได้พกอาวุธอะไรอยู่แล้วด้วยนี่นะ~

สู้เสร็จ2: สนุกกว่าว่ายน้ำซะอีก สภาพน่าอดสูนั่นก็ยอดมากๆ เหมือนแมลงในหน้าร้อนที่บินเข้ากองไฟเลย