เจมส์ มอริอาตี้ (รูลเลอร์)

ชื่อ: เจมส์ มอริอาตี้ (รูลเลอร์) (James Moriarty(Ruler))

ID: 346

นักพากย์: Itou Kento

ผลงานอื่นในFGO: -

ผลงานอื่น: Nifuji Hirotaka จาก Wotaku ni Koi wa Muzukashii , Kannonzaka Doppo จาก Hypnosis Mic , Aoyagi Touya จาก Project Sekai

[ร่าง 1]

อัญเชิญ: มาตามคำอัญเชิญแล้ว คลาสรูลเลอร์ เจมส์ มอริอาตี้ ไม่นึกเลยว่าจะถูกอัญเชิญมาเพราะคาดหวังต่อผลงานในอนาคตแบบนี้ แปลว่าผมเองก็ไม่ใช่ของถูกทิ้งสินะเนี่ย! เอ๊ะ? มหาจอมวายร้ายผู้เป็นที่โจษจันในยุโรป? พูดเรื่องอะไรกันเนี่ย?

เลเวลอัพ1: เลเวลอัพแล้ว!

เลเวลอัพ2: อื้มๆ! เยี่ยมเลย

Battle1: ฟุฮ่าๆๆๆ! งั้นก็มาเริ่มกันเลยดีกว่า! ตัวผมผู้กระตือรือร้นคนนี้น่ะ!
Battle2: รอเดี๋ยวก่อนนะ ขอสูดออกซิเจนเข้าไปให้เต็มปอดก่อน

Battle3: สมการแห่งชัยชนะ! ...ไม่สิ แบบนี้ออกจะน่าอายอยู่หน่อยๆ นะเนี่ย ช่างมันเถอะ
สกิล1: จากการคำนวนแล้วก็...

สกิล2: แผนการแก้ไขปรับปรุง

สกิล3: สมการคณิตศาสตร์นั้นถือเป็นเด็ดขาด

สกิล4: ปิ๊งไอเดียแล้ว!

คอมมานด์การ์ด1: โฮะโฮ่

คอมมานด์การ์ด2: เข้าใจล่ะ

คอมมานด์การ์ด3: ไม่เลว

การ์ดโฮกุ1: ได้เวลาปล่อยไพ่ตายแล้ว

การ์ดโฮกุ2: ให้จัดการจริงๆ ได้เลยสินะ?

การ์ดโฮกุ3: จัดการมันจริงๆ กันเลย

การ์ดโฮกุ4: ดีล่ะ ได้อยู่แล้ว!

โจมตี1: นี่แน่ะๆๆ!

โจมตี2: หมุนแล้วก็ตู้ม!

โจมตี3: อย่างสปีดดี้

โจมตี4: แรงโน้มถ่วงนี่มันดีจริงๆ

โจมตี5: ถ้าคำนวนล่ะก็ต้องโดนแน่อยู่แล้ว

โจมตี6: ลอการิทึม เอคเซล โหลดเดอร์

Extra Attack1: วิ่งเต็มกำลัง! บี้ให้แบนไปเลย!
Extra Attack2: คุฮ่าๆๆๆ! ผมล่ะสนุกจริงๆเลย!

Extra Attack3: อืมมม ถือเป็นการฝ่าฝืนกฎหมายหรือเปล่านะ?

Extra Attack4: กระตือรือร้นเหลือเกินนะ ผมเนี่ย

โฮกุ1: ความชั่วร้ายนั้นสมควรถูกขจัดและขับไล่ออกไป ในเมื่อเป็นสิ่งที่ผมคนนี้พูด จึงไม่มีทางผิดพลาดอย่างแน่นอน! [Mathematical Malignant Annihilate(ขจัดความชั่วร้ายในเชิงคณิตศาสตร์)] !

โฮกุ2: เธอคือความชั่วส่วนผมคือความดี เธอจะต้องล่มสลายส่วนผมนั้นจะรุ่งโรจน์! [Mathematical Malignant Annihilate(ขจัดความชั่วร้ายในเชิงคณิตศาสตร์)] ! การพิสูจน์เสร็จสิ้น

โฮกุ3: พวกเรานั้นจะท้าทายสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าสมการคณิตศาสตร์ เอาล่ะ จะขอพิสูจน์ว่าผมนั้นคือความดีเดี๋ยวนี้ล่ะ! [Mathematical Malignant Annihilate(ขจัดความชั่วร้ายในเชิงคณิตศาสตร์)] ! เท่านี้ก็น่าจะพอแล้ว

ดาเมจ1: อึก......

ดาเมจ2: ชิ!

แพ้1: มาได้เท่านี้เหรอ... ไม่สามารถพิสูจน์ได้... ค่อก...

แพ้2: ไม่ว่าจะยังไง... ผมก็คือความดีอยู่ดี...

แพ้3: ผิดพลาดๆ แย่ซะแล้วสิเนี่ย

สู้เสร็จ1: ชนะแล้ว! ช่างเป็นการต่อสู้อันเชิงคณิตศาสตร์เสียจริง อย่างวิธีในการโค่นเธอน่ะนะ

สู้เสร็จ2: เท่านี้สินะ ออมมือเอาไว้ให้แล้วล่ะ ที่เหลือก็แค่ว่าพลังชีวิตของเธอมีอยู่เท่าไหร่ในเชิงคณิตศาสตร์เท่านั้นเอง

Myroom

ความสัมพันธ์1: หือ มีธุระอะไรกับผมหรือเปล่า?

ความสัมพันธ์2: โอ๊ะ ปิ๊งไอเดียข้อพิสูจน์ขึ้นมาแล้ว! เวลาแบบนี้ ควรจะร้องตะโกนออกไปว่า "ยูเรก้า!" หรือเปล่านะ?

ความสัมพันธ์3: อืมมม... เหวอ! ...อ๊ะ คือว่า โทษทีๆ พอดีกำลังคิดเรื่องคณิตศาสตร์อยู่... ก็เลยเผลอเหม่อไปน่ะ

ความสัมพันธ์4: อืมมม... พอกำลังคิดเรื่องสูตรคณิตทีไรเธอก็จะโผล่มากวนทุกทีเลย หืม? "แต่ก็ไม่ได้ส่งเสียงทักนี่นา" งั้นเหรอ? นั่นสินะ แต่ก็ทำเอาคิดแบบนั้นเหมือนกันล่ะ

ความสัมพันธ์5: ฉะนั้นแล้ว มาสเตอร์ อื้ม ยังไงมาสเตอร์ก็ต้องเป็นเธอนี่แหละ เอาล่ะ อยากจะขอความช่วยเหลือเพื่อที่ผมจะยังคงเป็นความดีอยู่ต่อไปได้ทีน่ะ ในเชิงรูปธรรมแล้วก็คือ อยากให้ป่าวประกาศว่า "เจมส์ มอริอาตี้ ไม่ได้ชั่วร้ายถึงขนาดที่คนอื่นพูดกัน" ไงล่ะ!

ความสัมพันธ์5(จบLB6.5): แหม...... หึๆๆๆๆ...... โทษที ขอโทษ ขอประทานอภัย ผมนี่เป็นหัวหอกแห่งความชั่วร้ายจริงๆ ซะด้วยสิ ทำเอาปวดใจเลย แต่ถึงยังไงผมที่อยู่ที่นี่ก็ยังคงเป็นผมคนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ถ้าหากมีความเชื่อใจให้กันสักหน่อยล่ะก็... จะยินดีมากเลยล่ะ

บทพูด1: นี่ๆ มาสเตอร์ จะออกไปเอาท์ดอร์บ้างก็ดีนะ ถึงสายอินดอร์อย่างผมพูดไปจะไม่มีแรงชักจูงก็เถอะ

บทพูด2: แทนที่จะเป็นนายบ่าว อยากจะสานความสัมพันธ์ในอุดมคติอย่างมิตรสหายกันมากกว่า ใช่ไหมล่ะ?

บทพูด3: ความสัมพันธ์กับมาสเตอร์งั้นเหรอ... แล้วเธออยากให้เป็นแบบไหนล่ะ? ผมขอสัญญาว่าจะเป็นแบบนั้นให้เลย

บทพูด4(คสพ.3+): นี่น่ะเหรอ? สุดยอดไม้บรรทัดคำนวนดัดแปลงพิเศษสำหรับการต่อสู้ไงล่ะ ตั้งชื่อให้ว่า "ลอการิทึม เอคเซล โหลดเดอร์" ! แข็งแกร่งนะ แถมซ่อนปลายไว้ด้วย หึๆๆๆ!

บทพูด5(มีโฮมส์): นั่นคือยอดนักสืบที่ชื่อเชอล็อก โฮมส์งั้นเหรอ! หึๆๆ แค่เห็นหน้าก็หนาวสันหลังขึ้นมาแล้ว นี่หรือว่า ผมคงไม่ได้ถูกเกลียดใช่ไหมนะ?

บทพูด6(มีจิคิล): หืม? เด็กหนุ่มที่ดูเหมือนนักเรียนคนนั้น ท่าทางอายุรุ่นราวคราวเดียวกับผมเลย น่าจะเข้ากับผมได้ดีเลยนะ เอาล่ะ ในเมื่อตัดสินใจแล้วก็เข้าไปคุย... ชักสังหรณ์ไม่ดีแล้ว เผ่นมันตอนนี้เลยดีกว่า! อย่างนี้นี่เอง ชื่อว่าจิคิลสินะ จะจำไว้แล้วกัน!

สิ่งที่ชอบ: สิ่งที่ชอบงั้นเหรอ... หึ ถึงถามผมไปก็ไม่มีความหมายอะไรนี่? ก็เป็นคนดูออกง่ายอยู่แล้วนี่นา

สิ่งที่เกลียด: สิ่งที่เกลียดงั้นเหรอ... ไม่ค่อยชอบคนชั่วเท่าไหร่เลยแฮะ แต่ว่า มนุษย์มันก็เป็นของแบบนั้นนี่นะ?

เกี่ยวกับจอก: จอกศักดิ์สิทธิ์เหรอ... ทำลายความชั่วร้าย... เอ้ย ไม่สิ เอาเป็นแก้สมการที่ตอนนี้ยังไม่ได้รับการพิสูจน์... แบบนั้นคงรู้สึกแย่น่าดู เอาล่ะ! ไว้ค่อยคิดที่หลังแล้วกัน ที่หลังน่ะ!

มีอีเวนท์: 

วันเกิด: วันเกิดเหรอ วันที่เธอเกิดมา ถือเป็นสิ่งสำคัญในเชิงคณิตศาสต์เลยล่ะ เพราะการที่เธอเกิดนั้น เปรียบว่าเป็นจุดสตาร์ทได้เลยนี่นา

[ร่าง2+3]

เลเวลอัพ1: ฟู่ว... แข็งแกร่งขึ้นแล้วสินะ

เลเวลอัพ2: จะว่าไปแล้ว ลูกไฟนี่ก็ทำให้หัวสมองแล่นดีเหมือนกันนะ

ปลดขั้น1: แล้วดักแด้นั้น ก็ได้กลายเป็นผีเสื้อแห่งความชั่วร้าย เด็กหนุ่มผู้ใสซื่อไร้เดียงสาได้หายไป ที่หลงเหลือไว้นั้นมีเพียงหัวหอกแห่งความชั่วร้ายผู้หนึ่ง เอาล่ะมาสเตอร์คุง ปรารถนาถึงสิ่งใดกันล่ะ?

ปลดขั้น2: ไม่มีการเปลี่ยนแปลง อะไรเล่า เดี๋ยวก็จะได้เปลี่ยนแล้ว ลูกไฟน่ะ มีพอหรือเปล่าล่ะ?

ปลดขั้น3: แล้วผีเสื้อนั้น ก็ได้กลายเป็นจักรพรรดิ คนชั่วช้าเอ๋ยจงหมอบกราบเสีย ฉันคือจักรพรรดิแห่งโลกอาชญากรรม เจมส์ มอริอาตี้ ได้บรรลุจุดประสงค์ในที่แห่งนี้แล้ว มาสเตอร์คุง เป็นเพราะเธอเชียวล่ะ

ปลดขั้น4: นั่งบนบัลลังค์ และจับจ้องโลกอยู่เช่นนี้ ไม่ใช่จากข้างบนแต่เป็นจากข้างล่าง อย่างไรเสียที่อยู่ของพวกเรานั้น ก็มีเพียงแต่ความมืดมิด สิทธิ์ในการเดินภายใต้แสงอาทิตย์เป็นของคนดีแต่เพียงเท่านั้น หนทางที่จากนี้ฉันจะก้าวเดินไป คือการเดินทางแห่งอนธการ มาสเตอร์คุงจอมจุ้นจ้านแสนสอดรู้เอ๋ย จะขอรับไว้เพียงจิตใจอันเด็ดเดี่ยวที่ตั้งใจจะตามมานั้นก็แล้วกันนะ หึ... นี่อาจจะเป็น เศษเสี้ยวสุดท้ายของความเป็นมนุษย์ที่ฉันหลงเหลืออยู่ก็ได้

Battle1: ออกรบเหรอ ให้ตายสิ ขอภาวนาให้ตัวเองไม่ต้องมีบทก็แล้วกัน
Battle2: นามของข้าคือเจมส์ มอริอาตี้ จะขอเป็นคู่มือให้ในฐานะจุดสูงสุดของความชั่วร้ายก็แล้วกัน

Battle3: เจมส์ มอริอาตี้ ความชั่วร้ายนั้นจะต้องสูญสลายด้วยความชั่วร้าย นั่นล่ะคือตัวฉันในฐานะของผู้คุมกฎ
สกิล1: นี่หรือเปล่า

สกิล2: ย่อมได้

สกิล3: น่าสนใจจริง

สกิล4: ประกายแสงอันชั่วช้า

คอมมานด์การ์ด1: โฮะโฮ่

คอมมานด์การ์ด2: ได้เลยๆ

คอมมานด์การ์ด3: ทำความเข้าใจได้

การ์ดโฮกุ1: เอาล่ะ มาทำให้พวกเขาต้องจบสิ้นกันเถอะ

การ์ดโฮกุ2: มิติเวลาจะพังทลาย คณิตศาสตร์จะขึ้นปกครอง

การ์ดโฮกุ3: เช่นนั้นก็ มากลายเป็นความชั่วช้ากันดีกว่า

โจมตี1: มีแต่ช่องว่างทั้งนั้น

โจมตี2: มีคำถาม

โจมตี3: จงเชื่อฟังต่อความชั่ว

โจมตี4: จงต่อสู้ด้วยฟิสิกส์

โจมตี5: ลำแสงมอริอาตี้!

โจมตี6: จงหวาดกลัว!

Extra Attack1: ตีวงล้อมเสร็จสิ้น ยิงได้!
Extra Attack2: บีมชั่วร้าย!

Extra Attack3: มีแต่ข้อผิดพลาดทั้งนั้นเลยนะ คำตอบของเธอน่ะ!

Extra Attack4: ย่อมได้ ย่อมได้ ย่อมได้!

โฮกุ1: คณิตศาสตร์จะทำการปกครอง ความชั่วร้ายจะเติบใหญ่ ความชั่วของข้าจะกัดกินความชั่ว และกลายเป็นความชั่วร้ายถึงขีดสุด! [Mathematical Malignant Annihilate(ขจัดความชั่วร้ายในเชิงคณิตศาสตร์)] ! เงินตราช่างชั่วร้ายเสียจริงนะ ให้ตายสิ

โฮกุ2: จะความยุติธรรมหรือความชั่วร้ายก็ล้วนแล้วแต่เป็นข้อบกพร่องของโลก ฉันจะทำการหยามเหยียด จับตา และกำจัดมันทิ้งไปเอง [Mathematical Malignant Annihilate(ขจัดความชั่วร้ายในเชิงคณิตศาสตร์)] ! ถูกบดขยี้ด้วยทองคำไปซะเถอะ พวกหนอนแมลง

โฮกุ3: ความชั่วร้ายแตกหน่อ ผลพวงแห่งความยุติธรรมได้เน่าเฟะ นี่ล่ะคือโฮกุของข้า [Mathematical Malignant Annihilate(ขจัดความชั่วร้ายในเชิงคณิตศาสตร์)] !

ดาเมจ1: ใช้ได้นี่...

ดาเมจ2: อึก...

ดาเมจ3: อะไรกัน...!

ดาเมจ4: ชิ...

แพ้1: บ้าน่า... ความพ่ายแพ้ของฉันเนี่ยนะ... เป็นไปไม่ได้...

แพ้2: ถอนตัว... ไม่สิ พลังนั้นเอง... ก็ไม่ได้สินะ...

แพ้3: หืม... คาบเรียนจบเท่านี้งั้นเหรอ

สู้เสร็จ1: ชัยชนะ มันก็แน่นอนอยู่แล้ว เพราะเป็นฉันนี่นา

สู้เสร็จ2: ดีล่ะ ชนะแล้ว! ...อะแฮ่ม ก็ เป็นผลลัพธ์ที่สมเหตุสมผลอยู่แล้วล่ะ

สู้เสร็จ3: คิดว่าเป็นบทสรุปที่ดีเลยใช่ไหมล่ะ?

สู้เสร็จ4: ชัยชนะของฉันไม่มีวันสั่นคลอน ความพ่ายแพ้เองก็ไม่มีอยู่ในอนาคตเช่นกัน

Myroom

ความสัมพันธ์1: มีธุระอะไรงั้นเหรอ?

ความสัมพันธ์2: เอาไว้ที่หลังได้ไหม

ความสัมพันธ์3: เอาไว้ที่หลังได้ไหม... นี่พูดซ้ำพูดซากไปกี่รอบแล้วกันเนี่ย แต่ก็ช่างเถอะ

ความสัมพันธ์4: เอาล่ะ เหมือนว่าเธอจะให้ความสนใจในตัวฉันน่าดูเลยนะ หากมีคำถามอะไรล่ะก็จะตอบให้ก็ได้ หากเป็นเรื่องเกี่ยวกับคณิตศาสตร์ล่ะก็จะช่วยตอบเพิ่มให้เป็น 3 เท่าเลย

ความสัมพันธ์5: เธอนี่ไม่น่าสนใจเสียจนน่าเบื่อเลยนะ แต่ว่า การทำให้สิ่งไม่น่าสนใจมันน่าสนใจขึ้นนี่ล่ะ คือสิ่งที่เรียกว่าชีวิต จงเรียนรู้เสีย จงเคลื่อนไหวเสีย เช่นนั้นแล้ว มนุษย์จะได้ไม่ด่วนเน่าเฟะไปไงเล่า

ความสัมพันธ์5(จบLB6.5): หืม เข้าใจล่ะ... หากฉันถูกอัญเชิญมาภายใต้เงื่อนไขเช่นนั้นล่ะก็ คงจะต้องเคลื่อนไหวแบบนั้นล่ะนะ ดูเหมือนว่าจะลำบากเพราะฉันน่าดูเลยสิ แหม โทษทีๆ ...ที่วิธีการขอโทษดูไม่จริงใจนั้น ก็แน่นอนว่าฉันจงใจอยู่แล้วไงมาสเตอร์คุง หากถูกขอโทษอย่างจริงจังล่ะก็ กลับจะทำให้ลำบากใจมากกว่าใช่ไหมเล่า?

บทพูด1: ควรจะออกไปข้างนอกแล้ว ยังไม่อยากจะเน่าตายใช่ไหมเล่า?

บทพูด2: ความสัมพันธ์นายบ่าว? ไม่เห็นจะมีนี่?

บทพูด3: ความสัมพันธ์กับเธองั้นเหรอ... ก็ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษหรอก เธอใช้งานและให้ฉันต่อสู้ หากมีสิ่งอื่นมาเจือปนด้วยล่ะก็ความสัมพันธ์มันจะขุ่นมัวเอา แบบนั้นมันไม่ดีต่อทั้งสองฝ่ายนั่นล่ะ

บทพูด4(มีโฮมส์): เข้าใจล่ะ นั่นคือศัตรูคู่แค้นของเราสินะ หากเป็นฉันในวัยชราล่ะก็อาจจะแค้นเคืองจนไม่เผาผีก็จริง... แต่ในตอนนี้ไม่ได้คิดอะไรหรอก ในตอนนี้ น่ะนะ

บทพูด5(มีมอริอาตี้อาเชอร์): ตัวฉันในวัยชรางั้นหรือ... การติดตั้งวิญญาณมายาที่เรียกว่ามือปืนกระสุนมารเข้าไปด้วยนี่ เป็นไอเดียที่ไม่เลวไปเลยนี่นา แต่ว่า... อาการของเอวนี่มันย่ำแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ? ตัวฉันเองตอนอยู่ที่บัลลังค์ก็ไม่ค่อยได้ยืดแข้งยืดขาเท่าไหร่ด้วย ทำตัวกระปรี้กระเปร่าไว้ตั้งแต่ตอนนี้จะดีกว่าหรือเปล่านะ? แบบนั้นดีกว่าสินะ? งั้นเหรอ...

บทพูด6(มีโฮมส์+จบLB6.5): โฮมส์ถึงแก่ความตายและฟื้นคืนชีพขึ้นมา แต่ทว่าไม่ใช่ตัวเขาที่ร่วมต่อสู้ฟันฝ่าลอสเบลท์ไปด้วยกันอย่างนั้นหรือ ถึงกระนั้นโฮมส์ก็ยังคงเป็นโฮมส์ล่ะนะ อย่างไรเรื่องแบบนี้ก็ไม่ใช่แค่กับโฮมส์แต่เป็นโรคเรื้อรังสำหรับเซอแวนท์ทุกตนนั่นล่ะ ท้ายที่สุดชายคนนั้นก็ไขปริศนาลงได้ โดยแลกด้วยชีวิตน่ะนะ แม้เขาจะเป็นตัวตนที่น่ารำคาญ แต่ก็ขอแสดงความนับถือเลยล่ะ

บทพูด7(จบLB6.5): คาด็อก เซมุลปุส? หืม... ใช่ว่าจะไม่สนใจหรอกนะ... แต่ก็ไม่คิดว่ามีเรื่องอะไรอยากจะพูดคุยด้วยเป็นพิเศษ แล้วมันทำไมงั้นหรือ? โฮะโฮ่... เข้าใจล่ะ เรียกว่าความเห็นไม่ลงรอยกันสินะ แม้จะเป็นฉันแต่ก็ยังทำความเข้าใจได้ยากเลย สิ่งที่เรียกว่าลอสเบลท์น่ะ

สิ่งที่ชอบ: สิ่งที่ชอบเหรอ... นอกจากคณิตศาสตร์แล้วก็ไม่มีอย่างอื่นเป็นพิเศษ

สิ่งที่ชอบ(คสพ.5): สิ่งที่ชอบเหรอ... แน่นอนว่าต้องเป็นเรื่องชั่วร้ายไงล่ะ ว่าแต่ขอเปลี่ยนเรื่องหน่อยนะ พุดดิ้งที่นีโม่คุงซ่อนเอาไว้ในตู้เย็นอย่างหวงแหนน่ะ คืออันที่เธอเพิ่งจะกินไปเมื่อครู่ไงล่ะ เป็นไง ชั่วร้ายใช่ไหม?

สิ่งที่เกลียด: สิ่งที่เกลียดเหรอ... ก็ คงต้องเป็นโฮมส์นั่นล่ะ

สิ่งที่เกลียด(คสพ.5): อันที่จริงแล้ว ฉันก็ไม่ได้เกลียดเขาถึงขนาดนั้นหรอก มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องรังเกียจศัตรูคู่แค้นด้วยเล่า? ถึงแม้การที่ตลอดมาเราห้ำหั่นกันด้วยการประลองปัญญา แต่ในตอนท้ายถึงท้ายที่สุดกลับทำได้แค่ต่อสู้กันด้วยกำลังนี่ มันจะเป็นความอัปยศก็เถอะนะ

เกี่ยวกับจอก: จอกศักดิ์สิทธิ์สินะ... แต่ว่า สำหรับฉันแล้วการได้รับจอกศักดิ์สิทธิ์นั้นถือเป็นเรื่องไร้สาระอย่างสิ้นเชิง ไม่คิดว่าจอกศักดิ์สิทธิ์จะทำให้ฉันแย้มยิ้มได้หรอกนะ

มีอีเวนท์: 

วันเกิด: โอ๊ะ วันเกิดของมาสเตอร์คุงงั้นเหรอ งั้นก็มาโยนเหรียญกันดีกว่า ถ้าออกหัวจะขออวยพร หากออกก้อยก็จะขอสาปแช่ง เอาล่ะ จะเป็นอันไหนกันนะ? ......เอ๊ะ? "อยากให้อวยพรตรงๆ โดยไม่ต้องมีการพนัน" ? ช่วยไม่ได้น๊า