เซโนเบีย

ชื่อ: เซโนเบีย (Zenobia)
ID: 325
นักพากย์: Umeka Shouji
ผลงานอื่นในFGO: -
ผลงานอื่น: Neko Musume จาก Gegege no Kitarou , Karan Eri จาก Digimon Universe

อัญเชิญ: ข้าคือราชินีเซโนเบียแห่งพัลไมรา เป็นอาเชอร์... คงคิดอยู่สินะ ว่าสภาพนี้มันอะไรน่ะ? ไม่ต้องเป็นห่วงไป เพราะข้าเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่ว่าไม่มีปัญหาหรอก นี่เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ อย่าได้ใส่ใจพันธนาการนี้เลย ถึงจะอยู่ในสภาพเช่นนี้ข้าก็ยังต่อสู้อย่างภาคภูมิได้ เกรงว่า ที่ข้าอยู่ที่นี่ในตอนนี้... ก็เพื่อจะแสดงสิ่งนั้นให้ได้ประจักษ์นั่นล่ะ
เลเวลอัพ1: สิ่งที่เหมือนการจ่ายภาษีให้ราชินีงั้นหรือ? อื้ม ช่างมีจิตใจที่องอาจจริงๆ
เลเวลอัพ2: พูดได้เพียงขอขอบคุณเท่านั้น
เลเวลอัพ3: พลังเพื่อที่จะทลายโซ่ตรวน ตอนนี้นั้น...
ปลดขั้น1: นี่คือการยกระดับแกนวิญญาณงั้นหรือ หากโซ่ตรวนแห่งความอัปยศยังไม่ถูกตัดขาดล่ะก็ ยังไม่ค่อยมีความหมายเท่าไหร่หรอก แต่เท่านี้ก็ถือว่าดีแล้วล่ะ
ปลดขั้น2: ขอบอกเอาไว้ก่อนนะ ใช่ว่าข้าจะไม่รู้สึกเขินอายที่ต้องอยู่ในสภาพเช่นนี้หรอกนะ กายของข้านั้นทนทานต่อทุกสิ่ง การที่นำแม้แต่สิ่งนี้มาเป็นพลังนั้นก็คือวิถีการดำรงอยู่ของข้า มันก็เท่านั้นล่ะ ดังนั้นแล้ว... คือว่า... อย่ามาจ้องกันมากนักสิ
ปลดขั้น3: ค่อยอยู่ในสภาพที่ให้คนอื่นเห็นได้หน่อย ข้านั้น เป็นทั้งราชินี และผู้พ่ายแพ้ในเวลาเดียวกัน หึ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ หากนี่คือหลักฐานว่าข้าได้แข็งแกร่งขึ้นแล้วล่ะก็ มันก็คงจะเป็นเช่นนั้นจริงๆนั่นล่ะ สิ่งที่ควรก้าวข้าม ได้กลายเป็นรูปร่างชัดเจนขึ้นมาแล้ว ช่างน่าฮึกเหิมจริงๆ
ปลดขั้น4: สายตาของเจ้าช่างแปลกประหลาดนัก ให้ข้าที่มีสภาพเช่นนี้ ที่มีโซ่ตรวนแห่งความอัปยศอยู่เคียงข้าง และยังเชื่อมั่นในชัยชนะ และความแข็งแกร่งของข้า อา... ดังนั้นข้าจึงมาได้ถึงขนาดนี้สินะ ดวงตาคู่นั้นช่างเลอค่า ยิ่งกว่าความสูงส่งใดๆ ยิ่งกว่าอำนาจใดๆ ยิ่งกว่าพลังใดๆ แค่ในตอนนี้ จะขอกล่าวในฐานะของเซโนเบีย มิใช่ราชินีแห่งพัลไมราก็แล้วกัน ขอบคุณนะ ข้า ได้พบเจอกับมาสเตอร์ที่ดีจริงๆ

Battle1: ดูท่าไม่คิดจะยอมแพ้สินะ
Battle2: ทุกหน่วย เดินหน้า
สกิล1: ราชินีแห่งตะวันออก อยู่ที่นี่แล้ว
สกิล2: ความหนักหน่วงนี้ล่ะ คือตัวข้า
สกิล3: อย่าได้หวั่นเกรง โต้กลับซะ!
คอมมานด์การ์ด1: อืม
คอมมานด์การ์ด2: เล็งเป้า
คอมมานด์การ์ด3: ไม่มีข้อโต้แย้ง
การ์ดโฮกุ1: เวลาแห่งการล้างอายได้มาถึงแล้ว
การ์ดโฮกุ2: สิ่งที่ข้าปรารถนานั้น...!
โจมตี1: มีหนทางสู้อยู่!
โจมตี2: เปิดทางเสีย
โจมตี3: จะไม่หนีไปไหน!
โจมตี4: มีวิธีใช้งานแบบนี้ด้วยหรือเนี่ย
โจมตี5: ดูถูกกันสินะ!
โจมตี6: ฮ่า!
Extra Attack1: ราชินีขอออกคำสั่ง ยิงได้!
Extra Attack2: ยิงฝ่าไปแม้จะเป็นพายุทราย
โฮกุ1: เริ่มการพิสูจน์ ผู้ที่มองดูราชินีอาละวาดในสนามรบเอ๋ย ภาพเพ้อฝันของพวกเจ้าจักแหลกสลายด้วยตรวนของข้า เมื่อถูกปลดปล่อยจากพันธนาการนี้ ข้าจะขอปฏิเสธตัวของข้าเอง!「ออเซ็นติค ไทรอัมพ์(จงแหลกสลายเสีย โซ่ตรวนทองคำ ความอัปยศทองคำ)」! จงหวนคืนสู่เจ้าแห่งการพิชิตที่แท้จริงเสีย
โฮกุ2: เริ่มการปฏิเสธ! สิ่งที่ปรากฎอยู่บนท้องนภาและผืนพิภพนั้นคือความกล้าหาญอันเป็นภาพลวงของข้า ดังนั้นแล้ว ประกายแสงนั้นจักหลอมละลายซึ่งพันธนาการนี้ ด้วยอุดมคติที่ไม่มีอยู่จริง ข้าจะทำการพิสูจน์ตัวของข้าเอง!「ออเซ็นติค ไทรอัมพ์」! จงโห่ร้องยินดีเสีย นี่คือการพิชิตขององค์ราชินี
ดาเมจจากโฮกุ: หากเทียบกับความพ่ายแพ้ครานั้นแล้ว แค่นี้น่ะ...!
ดาเมจ: อึก!
แพ้1: ไม่นึกเลยว่าจะต้อง แบกรับความเสื่อมเสียยิ่งขึ้นไปอีก...
แพ้2: ขอโทษด้วย... ชัยชนะ ยิ่งห่างไกลเข้าไปอีก...
สู้เสร็จ1: เข้าใกล้สิ่งที่ต้องการแล้ว
สู้เสร็จ2: จงกู่ร้องด้วยความยินดีเสีย

Myroom
ความสัมพันธ์1: ความปรารถนาของข้า คือการสลัดความอัปยศซึ่งติดอยู่ที่กายนี้ออกไป อย่าได้ลืมเสียล่ะ
ความสัมพันธ์2: แน่นอนว่าสภาพเช่นนี้นั้น ไม่ใช่สิ่งที่น่าภาคภูมิ แต่ว่า มันออกจะต่างจากการอดทนต่อความน่าสมเพชหรือความเขินอายอยู่บ้างเล็กน้อย ปัญหามันมีอยู่ตั้งแต่ก่อนหน้านั้นแล้ว นี่คือ ความเป็นจริงที่ข้าควรก้าวข้ามไปให้ได้ นักรบผู้กล้าหาญอย่างแท้จริงนั้น จะไม่ปิดซ่อน หรือเบนสายตาหนีไปจากบาดแผลแห่งความพ่ายแพ้ที่ถูกสลักไว้ในสนามรบ หรือก็คือเช่นนั้นนั่นล่ะ
ความสัมพันธ์3: เจ้าอาจจะกำลังคิดว่าข้าเป็นนักรบที่ป่าเถื่อน แต่ข้านั้นให้ความสำคัญกับความจงรักภักดี ทั้งการสัมผัสกับเพศตรงข้ามอย่างไม่ระมัดระวัง หรือการสวมชุดที่เปิดเผยเนื้อหนังมากเกินไปนั้นน่ะ...แบบว่า ...มันไม่ดีเลยนะ หยุดเลย! ข้ารู้ว่าเจ้าอยากจะพูดอะไร แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ
ความสัมพันธ์4: เหมือนจะถูกกล่าวขานกันว่าหลังจากที่ข้าพ่ายแพ้ ข้าได้ใช้ชีวิตในฐานะของประชาชนชาวโรมันสินะ ตัวของข้านั้นจำไม่ได้เลย ความทรงจำของข้า มีอยู่ถึงตอนที่ถูกพันธนาการด้วยเครื่องพันธนาการและโซ่ตรวนทองคำนี้เท่านั้น เกรงว่าหลังจากนั้น... ข้าคงจะได้ตายไป เพราะความอัปยศเป็นแน่ หัวใจของข้า ได้ตายลงไปแล้ว
ความสัมพันธ์5: หากจุดจบของข้าที่ถูกกล่าวขานไปยังรุ่นหลัง เป็นการเติมแต่งเพื่อดูแคลนพัลไมราล่ะก็ยังพอรับได้ แต่ถ้าหากข้ามีชีวิตเหลือรอดอย่างน่าสมเพชจริงๆล่ะก็ ข้าผู้นี้ไม่อาจทนได้ ข้า อยากจะปฏิเสธความเป็นไปได้นั้น อยากจะเชื่อมั่นว่าข้าได้สลัดความอัปยศทิ้งไป ด้วยการต่อสู้ในฐานะราชินีนักรบจนถึงท้ายที่สุด ดังนั้นแล้ว... ขอให้ข้าได้ต่อสู้เถอะ เพื่อที่ข้าจะยืนยันกับตนเองได้ ว่าข้านั้นไม่เคยได้รับความอัปยศจากโรมัน ขอให้ข้าได้ต่อสู้อย่างภาคภูมิด้วย มันก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไรนี่นา ยามใดที่ข้าสลัดพันธนาการทองคำอันน่ารังเกียจนี้ได้ เจ้าเองก็ย่อมจะได้รับชัยชนะมาเหมือนกัน นั่นจะต้องเป็นสิ่งที่ทอประกายยิ่งกว่าทองคำพรรค์นี้ ตั้งไม่รู้เท่าไรอย่างแน่นอน

บทพูด1: เหมือนว่าช่วงนี้เจ้าจะเอาแต่อยู่ที่นี่นะ ถึงเวลาที่จะต้องเดินทัพแล้วไม่ใช่หรือไง? ข้าขอเตือนนะ
บทพูด2: ข้าคือราชินีของฝ่ายที่แพ้สงคราม แต่ว่า... เพราะแบบนั้น จึงมีสิ่งที่ทำให้สำเร็จได้อยู่ มีเจตจำนงอันแน่วแน่... มีความปรารถนาอยู่ ขอแค่เจ้าเชื่อมั่นเช่นนั้นก็พอแล้วล่ะ
บทพูด3: แม้ออกุสตุสจะเป็นชื่อที่จักรพรรดิโรมันใช้ก็จริง แต่ดั้งเดิมมาจากภาษาละตินซึ่งมีความหมายว่าผู้ทรงเกียรติ ดังนั้นแล้ว ข้าจึงคิดว่าผู้ที่มีคุณสมบัตินั้นคือออกุสตุส ข้าถึงได้เอาไปตั้งเป็นชื่อลูกชายด้วย... นั่นสินะ มาสเตอร์ เจ้าคงจะเป็นออกุสตุสแห่งคัลเดียนั่นล่ะ
บทพูด4(มีเซอแวนท์โรมัน): หืม ที่นี่มีชาวโรมันเยอะแยะเลยนะ ถ้าไม่อ่อนแออย่างวาเลเรียนุส หรือโง่เขลาอย่างกาลิเอนุสก็ดีไป
บทพูด5(มีสปาตาคัส): นั่นมัน... กลาดิเอเตอร์ สปาร์ตาคัส! ช่างมีความสามารถอย่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ ไม่คิดจะลองเข้าร่วมกองทัพของข้าดูเหรอ
บทพูด6(มีไรโคSS): คณะกรรมการรักษาระเบียบเงา งั้นเหรอ อา จะทั้งในประเทศหรือในกองทัพ การแก้ไขความไร้ระเบียบนั้นเป็นสิ่งที่สำคัญมาก ถ้ามีเรื่องที่ข้าพอจะช่วยได้ล่ะก็ จะขอช่วย... ช้าก่อน เธอมุ่งมาทางนี้พร้อมท่าทางเดือดดาลสุดขีดแล้ว! ทำไมกันล่ะ!?
บทพูด7(มีคลีโอพัตรา): คลีโอพัตราที่เจ็ดเป็นคนที่ข้าชื่มชม ไม่รู้ว่าจริงแท้แน่นอนแค่ไหนแต่ได้ยินมาว่าข้ามีสายเลือดของนางไหลเวียนอยู่ ...ว่าไงนะ? อยู่ที่นี่ด้วยงั้นเหรอ!? ดะ... เดี๋ยวสิ ยังไม่ได้เตรียมใจเลยนะ...!

สิ่งที่ชอบ: รู้จักอินทผลัมหรือเปล่า? เป็นผลของต้นปาร์มที่มีอยู่มากมายในพัลไมราน่ะ หวานอร่อยมากเลยนะ
สิ่งที่เกลียด: สิ่งที่เกลียดงั้นเหรอ จักรพรรดิโรมันผู้โง่เขลาและไร้ความสามารถไงล่ะ ดังนั้นแล้ว ให้พวกข้าปกครองแทนเสียยังจะดีกว่า
เกี่ยวกับจอก: จอกศักดิ์สิทธิ์ซึ่งมีพลังยิ่งใหญ่ หากมีมันล่ะก็ พัลไมราจะได้ชนะโรมันหรือเปล่านะ
มีอีเวนท์: แม้จะเป็นข้าที่ถูกเรียกว่าราชินีนักรบก็ตาม แต่ก็ใช่ว่าจะคิดแต่เรื่องการสู้รบอย่างเดียวหรอกนะ ยิ่งเป็นในช่วงที่จัดงานเทศกาลด้วยแล้ว เจ้าเอง ก็ไปทำเรื่องที่ทำได้แค่ในช่วงเวลานี้เสียสิ
วันเกิด: วันที่ออกุสตุสแห่งคัลเดียถือกำเนิดขึ้นมางั้นเหรอ เช่นนั้นก็ต้องจัดงานฉลองวันเกิดให้ยิ่งใหญ่แล้วสิ



ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

กิลกาเมซ(อาเชอร์)

มอร์แกน

โอเบรอน